30 Νοέ One small thing – Θυμόμαστε να πούμε «ευχαριστώ»;

Στην οικογένεια μου γιορτάζουμε την Ημέρα των Ευχαριστιών σαν τα Χριστούγεννα. Η σύζυγος του πατέρα μου είναι Αμερικανίδα όπως και τα τρία ετεροθαλή αδέλφια μου. Εκτός ότι είναι ένας πολύ ωραίος άνθρωπος είναι και εξαιρετική μαγείρισσα. Και το πλούσιο, παραδοσιακό γεύμα που ετοιμάζει με τη γαλοπούλα, τη γέμιση και τη μοναδική της τάρτα γλυκό από κολοκύθα, το περιμένουμε κάθε χρόνο. Είναι και μία ευκαιρία να βρεθούμε μαζί (όσοι είμαστε στην Ελλάδα) και οι συζητήσεις που γίνονται στο τραπέζι του φαγητού είναι πάντα οι πιο ζωντανές. Με αφορμή αυτή τη γιορτή και με διάφορα που έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρό, σκεφτόμουν: μπορούμε να δημιουργήσουμε τη δική μας ευτυχία; Όταν κάθε μέρα κατακλυζόμαστε από δυσάρεστες ειδήσεις, άσχημες εικόνες και δυσάρεστα πράγματα συμβαίνουν; Η απάντηση είναι ναι. Αν μπορείς να πεις «ευχαριστώ» και να είσαι ευγνώμων για τα απλά, καθημερινά, μικρά πράγματα που έχεις, που σου έχουν δοθεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και τα θεωρείς δεδομένα.

Όσο και αν αισιόδοξη είμαι από τη φύση μου, υπάρχουν μέρες που είναι σκοτεινές. Είναι οι ημέρες που τα πράγματα δεν πάνε καλά, που αισθάνομαι ψυχικά κουρασμένη, αδύναμη, στρεσαρισμένη. Ωστόσο, δεν χώνομαι στο κρεββάτι. Αντίθετα, θέλω να βγω έξω, έχω την ανάγκη να ξανά δω τη μεγάλη εικόνα. Μένοντας στο κέντρο της πόλης ανεβαίνω στον Λυκαβηττό, αν έχω το κουράγιο να οδηγήσω πηγαίνω στη θάλασσα και κάθομαι στην παραλία, αγναντεύοντας τον ορίζοντα. Για να ξανά θυμίσω στον εαυτό μου ότι υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία πρέπει να λέμε ευχαριστώ και να είμαστε ευγνώμων. Αρχίζοντας από το πολύ απλό. Για να ανέβω στο λόφο ή να οδηγήσω σημαίνει ότι έχω γερά πόδια και αυτοκίνητο. Γιατί ωστόσο το ξεχνάμε;

Η ευγνωμοσύνη υποδηλώνει ταπεινότητα- να αναγνωρίσουμε ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε αυτοί που είμαστε ή σε ποιο σημείο είμαστε στη ζωή χωρίς τη συνεισφορά των άλλων. Από την οικογένεια, τους φίλους και τους δασκάλους μέχρι τους ξένους και τους αγνώστους και αυτούς πριν από μας. Μην πάτε πολύ μακριά. Μένετε σε σπίτι; Κάποιος το έκτισε. Φάγατε σήμερα; Μπορεί να ετοιμάσατε εσείς το φαγητό ή κάποιος άλλος. Άνθρωποι κάνουν κάθε μέρα ή κάθε εβδομάδα πράγματα για σένα. Ίσως είναι η δουλειά τους. Ίσως μάλιστα χαίρονται. Αν τους ευχαριστήσεις θα χαρούν περισσότερο. Αναγνωρίζεις το έργο τους και την προσπάθεια τους. Είναι όμως διαφορετικό να λες ευχαριστώ και να νιώθεις ευγνωμοσύνη από το να είσαι ευγνώμων. Το να νιώθεις ευγνωμοσύνη είναι ένα συναίσθημα και τα συναισθήματα ανταποκρίνονται στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και σε σκέψεις που έχουμε για τα πράγματα. Το να είμαστε ευγνώμονες όμως, είναι μία κατάσταση και επιλογή. Είναι μια στάση που διαρκεί και είναι σχετικά απρόσβλητη από τις καταστάσεις της ζωής. Μας υπενθυμίζει να μην παίρνουμε τα πράγματα ως δεδομένα. Ακόμα και τα πιο απλά και καθημερινά που τους δίνουμε σημασία μόνο όταν δεν τα έχουμε. Απλώς θυμηθείτε τι έχετε αισθανθεί όταν για κάποιο λόγο δεν είχατε στο σπίτι ρεύμα ή νερό.
Είναι ωραία λέξη το ευχαριστώ. Δείχνει εκτίμηση.