One small thing- Ναι, αλλά…

Πόσες φορές δεν έχουμε πει «ναι, καλό είναι αυτό, αλλά…», «είναι όμορφο, αλλά…», «θέλω να είμαστε μαζί, αλλά…». Και πόσες φορές δεν την έχουμε ακούσει και αισθανόμαστε τι θα ακολουθήσει.  Ο λόγος είναι ότι αυτή η μικρή λέξη έχει πολύ μεγάλη δύναμη. Ακυρώνει αμέσως την πρώτη πρόταση. Την κάνει ασυμβίβαστη. Την αναιρεί. Είναι μία από τις παγίδες που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στη ζωή μας, όταν τη λέμε και δεν ακούμε τίποτα άλλο εκτός από αυτή τη λέξη, όταν μας τη λένε.

Σύμφωνα με τη γραμματική, η λέξη «αλλά» είναι αντιθετικός σύνδεσμος. Που ναι μεν συνδέει δύο προτάσεις αλλά δηλώνει αντιθετική σύνδεση. Το περιεχόμενο της δεύτερης πρότασης, δηλαδή,  βρίσκεται σε αντιδιαστολή με αυτό της πρώτης ή η προσοχή εστιάζεται στην πρόταση ή τη φράση που βρίσκεται μετά τον σύνδεσμο «αλλά». Υποδηλώνει και κρυφό έλεγχο. Όταν την ακούμε αυτόματα δημιουργείται μία αρνητική αντίδραση στο υποσυνείδητο νου μας που μας κάνει να νιώθουμε μία αίσθηση απογοήτευσης και ματαίωσης. Ακόμα και όταν η πρόθεση είναι καλοπροαίρετη, να προσθέσουμε μία ιδέα, η φράση «ναι, αλλά» επικοινωνεί μια κριτική απάντηση. Δεν πρόκειται για σωστό ή λάθος, όσο ότι αμφισβητεί και μειώνει αυτό που έχει ειπωθεί θεωρώντας ότι δεν είναι αρκετά καλό. Σταματώντας κάθε διάθεση για συζήτηση.

Όλοι χρησιμοποιούμε τη φράση «ναι, αλλά» στις καθημερινές μας συνομιλίες. Είναι όμως μία φράση που δυσκολεύει τα πράγματα και μπορεί να καταστρέψει μία σχέση. Τι λέμε λοιπόν την επόμενη φορά που μας έρχεται αυτόματα η λέξη «αλλά»; Σταματάμε για λίγο και σκεφτόμαστε τι θέλουμε να δηλώσουμε. Συμφωνία ή διαφωνία; Το ελληνικό λεξιλόγιο είναι πολύ πλούσιο σε λέξεις.  Και ξέρουμε πως όταν αλλάζουμε μία λέξη αλλάζουμε και την σκέψη. Μπορούμε να βρούμε μία συνώνυμη όπως για παράδειγμα τη λέξη «ωστόσο» αν διαφωνούμε σε κάτι, που εκφράζει επιφύλαξη και πιο ελαφρά αντίθεση. Ή να βρούμε το καλό της κατάστασης.  Ή –ακόμα καλύτερα- να την αλλάξουμε σε «ναι, και» που έχει την ικανότητα της ενσυναίσθησης και της υποστήριξης. Δείχνει ότι συμφωνούμε με αυτά που μας λέει και δίνουμε χώρο και περιθώριο.