02 Απρ Nature nurtures us
Μπορεί να μην έχουμε πάντα τη δυνατότητα για μία εκδρομή στη φύση αλλά, έχουμε τη δυνατότητα να βρεθούμε σε ένα από τα πάρκα και τους κήπους της πόλης μας. Δεν έχει σημασία αν είναι μικρό ή μεγάλο, αυτό που έχει σημασία είναι βρεθούμε για λίγο κοντά στη φύση.
Είναι θεραπευτική η επαφή με τη φύση. Για την ψυχή και τον νου μας. Είναι κινητήριος δύναμη η σύνδεση μαζί της. Μας δίνει την ενέργεια της και την αίσθηση του «ανήκειν» στον κόσμο. Όμως, αφιερώνουμε όλο και λιγότερο χρόνο για να απολαύσουμε την ύπαιθρο και τη φύση. Αντί αυτού, ο χρόνος αναψυχής των περισσότερων ανθρώπων αναλώνεται συχνά στο διαδίκτυο, μπροστά σε μία οθόνη υπολογιστή ή τηλεόρασης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και αυτό, σύμφωνα με μελέτες, είναι μία δυσάρεστη εξέλιξη με ψυχολογικές επιπτώσεις. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει δημιουργήσει μια απόσταση μεταξύ των ανθρώπων και της φύσης επηρεάζοντας αρνητικά πολλά πράγματα στις σχέσεις και στην υγεία.
Την πρώτη φορά που η έννοια ότι «η φύση θεραπεύει» εισάχθηκε στις επιστημονικές κοινότητες, ήταν αρχές της δεκαετίας του ΄80 με τις έρευνες του Δρ. Ρότζερ Ούρλιχ που θεωρείται από τους πιο σημαντικούς ερευνητές σχεδιασμού υγειονομικής περίθαλψης. Το έργο του έχει επηρεάσει τον σχεδιασμό κατασκευής πολλών νοσοκομείων και κλινικών βελτιώνοντας τα αποτελέσματα ασφάλειας και υγείας των ασθενών σε όλο τον κόσμο. Την πρώτη φορά που διερωτήθηκε αν η ομορφιά είχε σημασία από την άποψη ότι επηρεάζει τη συναισθηματική ευεξία και το φυσιολογικό στρες ήταν, ως επίκουρος καθηγητής κάνοντας έρευνα για την περιβαλλοντική αισθητική. Όταν διαπίστωσε ότι οι περισσότερες σκηνές της φύσης παρήγαγαν θετικές συναισθηματικές καταστάσεις βοηθώντας και τον ίδιο να ηρεμήσει από το στρες, άρχισε να αναρωτιέται σχετικά με τις πρακτικές εφαρμογές θέτοντας την ερώτηση: «Ποιες ομάδες ανθρώπων βιώνουν πολλή συναισθηματική πίεση και μπορεί να ωφεληθούν από τη θέα της φύσης;» Η απάντηση ήταν ασθενείς και κρατούμενοι στα νοσοκομεία. Η μελέτη του «Η προβολή μέσω ενός παραθύρου μπορεί να επηρεάσει την ανάκτηση από τη χειρουργική» (“View through a Window May Influence Recovery from Surgery”), που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science το 1984 και εξακολουθεί να αναφέρεται μέχρι και σήμερα στον ιατρικό κλάδο, αποδεικνύοντας ότι οι ασθενείς που διατηρούν την επαφή τους με τη φύση έχουν καλύτερη πρόγνωση. Δεν χρειάζεται ωστόσο να αρρωστήσουμε για να καταλάβουμε ότι η φύση θεραπεύει.
Πως λίγα λεπτά την ημέρα στη φύση ευνοούν την ψυχική μας υγεία
Δίνει την αίσθηση της ζωντάνιας. Η επαφή με τη φύση μας κάνει να αισθανόμαστε πιο υγιείς, χαρούμενοι, ενεργητικοί, αισιόδοξοι. Και αν αισθανόμαστε έτσι γινόμαστε και πιο ανθεκτικοί απέναντι σε ασθένειες. Έρευνες δείχνουν ότι όταν νιώθουμε πνευματικά κουρασμένοι και ενεργειακά πεσμένοι, ο καλύτερος τρόπος για να ανεβούμε είναι να βρεθούμε σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Μας κάνει πιο δημιουργικούς. Λίγα λεπτά στη φύση, χωρίς κόρνες, συναγερμούς, τηλεοράσεις και διαφόρων άλλων θορύβων του αστικού περιβάλλοντος που αποσπούν την προσοχή μας, αλλά ακόμα και η απόλαυση ενός φυσικού τοπίου βοηθάει στην ανανέωση του μυαλού μας, διεγείρει τη φαντασία, βελτιώνει την μνήμη, αυξάνει την παραγωγικότητα και τις επιδόσεις, την απόδοση της δημιουργικότητας και της επίλυσης προβλημάτων, όπως υποστηρίζουν μελέτες.
Μειώνει τα αρνητικά συναισθήματα και των συμπτωμάτων ADHD. Ο χρόνος στη φύση έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ευεργετικός στη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων και μπορεί να βοηθήσει να αναπτυχθούν θετικά συναισθήματα, όπως χαρά και ηρεμία. «Ένας απλός περίπατος στη φύση, είτε στο δάσος είτε σε ένα αστικό πάρκο, είναι αποτελεσματικός στην ανακούφιση από αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα. Υπάρχει μια ολοένα και πιο ευρεία παραδοχή πως το περπάτημα στη φύση θα μπορούσε να μας κάνει πιο ευτυχισμένους», σύμφωνα με τη μελέτη της συγγραφέας Μαρί-Κλωντ Ζεφρουά και μέλος της Καναδικής Ερευνητικής Έδρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας Νέων που δημοσιεύθηκε στο Journal of Affective Disorders. Σύμφωνα με μία άλλη έρευνα που διεξήγαν οι ΆντρεαΤέιλορ και Φράνσις Κουο (2011) από το Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις, τα παιδιά με Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας που παίζουν περισσότερο σε εξωτερικούς χώρους, παρουσιάζουν λιγότερο σοβαρά συμπτώματα και ήταν συνήθως πιο ήρεμα, χαλαρά και πιο ευτυχισμένα.
Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Θυμάστε πόσες βόλτες και περπατήματα κάναμε την περίοδο του λοκντάουν; Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνουμε στη φύση τόσο πιο γερό ανοσοποιητικό σύστημα θα έχουμε, καθώς ο οργανισμός μας εκτίθεται σε μικροοργανισμούς οι οποίοι δεν είναι επικίνδυνοι αλλά απεναντίας το ενδυναμώνουν.
Για αυτό, την επόμενη φορά που θα περνάτε από ένα πάρκο, κάντε μία στάση και καθίστε σε ένα παγκάκι. Ιδιαίτερα αν νιώθετε στρεσαρισμένοι. Κοιτάξτε ψηλά, δείτε τα δέντρα και τον ουρανό και αφήστε τις σκέψεις σας να περνούν, χωρίς να προσπαθείτε να εστιάσετε σε κάποια. Είμαι σίγουρη ότι θα αισθανθείτε καλύτερα όταν σηκωθείτε για να συνεχίσετε τον δρόμο σας.