Μπορεί η υγεία των δοντιών να προστατεύσει από μία αυτοάνοση νόσο;

«Πόσα χρόνια ξαπλώνω σε αυτή την καρέκλα;» ρωτάω τον οδοντίατρο μου περιμένοντας να μου κάνει τον προγραμματισμένο εξαμηνιαίο έλεγχο
«Είκοσι δύο χρόνια», μου απαντάει ο Σπύρος.

Ο οδοντίατρος μου είναι από την πιο μακριά, συνεπής και τακτική σε διάρκεια σχέση που έχω με έναν άνθρωπο, αν εξαιρέσετε τις φίλες μου. Και παρόλο αυτά, κάθε φορά που ξαπλώνω στην καρέκλα αισθάνομαι σαν τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο που θα πάρουν το αυτοκόλλητο με το αστεράκι αν έχουν πάει καλά σε κάτι.

Πηγαίνουμε στον οδοντίατρο γιατί θέλουμε να έχουμε λευκά δόντια ώστε να χαμογελάμε πλατιά. Να μην έχουμε προβλήματα ουλίτιδας, τερηδόνας, περιοδοντίτιδας τα οποία μπορεί να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχει και ένας άλλος λόγος για τον οποίο πρέπει να είμαστε τυπική στο ραντεβού μας, όπως διάβασα στο «Πρώτο Θέμα» και δημοσιεύω το άρθρο. Η τακτική φροντίδα της στοματικής κοιλότητας γενικότερα, μπορεί να αποτρέψει από χρόνιους πόνους στις αρθρώσεις, όπως δείχνει νεότερη μελέτη ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Rice, που δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine.

Μετά από πειράματα που διεξάγει η βιολόγος του Πανεπιστημίου Rice, δρ. Βίκυ Γιάο, ανακάλυψε ίχνη βακτηρίων που σχετίζονται με την περιοδοντική νόσο σε δείγματα από ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ένα αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις. Διερευνώντας περαιτέρω, μια ολόκληρη σειρά πειραμάτων επιβεβαίωσαν φαινομενικά τη σχέση μεταξύ των εξάρσεων της αρθρίτιδας και των παθήσεων των ούλων. Η συνέχιση της έρευνας και η ανίχνευση αυτής της σχέσης μεταξύ των δύο θα μπορούσε στο μέλλον να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Αρχικά, επιβεβαίωσε την υπόθεσή της αφού έριξε μια ακόμη πιο προσεκτική ματιά στα δεδομένα που συνέλεξαν από ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα η δρ. Ντάνα Όραντζ, αναπληρώτρια καθηγήτρια κλινικών ερευνών και ρευματολόγος, και ο δρ. Μπομπ Ντάρνελλ, καθηγητής και επιμελητής στο Πανεπιστήμιο Rockefeller και στο Ιατρικό Ινστιτούτο Howard Hughes. Παρακολουθώντας τις εξάρσεις των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, διαπίστωσε ότι τα μικρόβια στα δείγματα που άλλαζαν σταθερά στους ασθενείς πριν από τις εξάρσεις ήταν σε μεγάλο βαθμό τα ίδια που σχετίζονται με την περιοδοντίτιδα. Επί του παρόντος, η δρ. Γιάο έχει μετατοπίσει την κύρια εστίασή της στην έρευνα για τον καρκίνο. Eάν δηλαδή η ύπαρξη ενός όγκου δημιουργεί ένα πεδίο συγκεντρωμένων μικροβίων που μπορούν να αναγνωριστούν, τότε ίσως θα μπορούσε να υπάρξει πρώιμη διάγνωση ή με λιγότερο επεμβατικό ή δαπανηρό τρόπο.

Υπάρχει και μία άλλη μελέτη που δημοσιεύεται στο Arthritis & RheumatologyTrusted Source. Η στοματική κοιλότητα και, ειδικότερα, το μικροβίωμα και η περιοδοντική υγείατο μπορεί να αποτελέσει το νέο διαγνωστικό εργαλείο. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από τρεις ομάδες πενήντα ατόμων σχετικά με τους δύο παραπάνω παράγοντες, μία με άτομα με πρώιμη ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια ομάδα ελέγχου χωρίς ρευματοειδή αρθρίτιδα, παράγοντες κινδύνου ή άλλα αυτοάνοσα νοσήματα και με καλή συνολικά υγεία, καθώς και μια ομάδα με άτομα υψηλού κινδύνου για την πάθηση, ούτως ειπείν με αρθραλγία ή αυτοαντισώματα έναντι κιτρουλλιωμένων πεπτιδίων (ACPA) στον ορό αίματος. Τα αντισώματα ACPA προηγούνται μήνες έως πολλά έτη της εκδήλωσης των κλινικών συμπτωμάτων της ΡΑ και αποτελούν τον βιοδείκτη με τη μεγαλύτερη διαγνωστική αξία για τη νόσο. Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε οδοντιατρικό και περιοδοντολογικό έλεγχο που περιελάβανε την εξέταση των ούλων για αιμορραγία ή φλεγμονή και των δοντιών για απώλειες, εμφράξεις (σφραγίσματα), κοιλότητες ή τερηδόνα καθώς και αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες, καθώς και συλλογή δειγμάτων από την επιφάνεια της γλώσσας, το σάλιο και την υποουλική τρυγία. Παράλληλα, ερωτήθηκαν σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνουν για τη στοματική υγιεινή και πότε βούρτσισαν τελευταία φορά τα δόντια τους. Τα αποτελέσματα των ελέγχων δεν έδειξαν διαφορές στην περιοδοντική υγεία των συμμετεχόντων ή την οδοντική πλάκα ανέδειξαν ωστόσο σημαντικές διαφορές στον μικροβιακό πληθυσμό του σάλιου και της γλώσσας οπού συμμετεχόντες με πρώιμη ρευματοειδή αρθρίτιδα ή παράγοντες κινδύνου για τη νόσο παρατηρήθηκαν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις βακτηρίων του γένους Prevotella και Veillonella συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, τα επίπεδα των βακτηρίων Veillonella στην επιφάνεια της γλώσσας ήταν υψηλότερα στα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, υποδεικνύοντας τη σύνδεση του μικροβιώματος της στοματικής κοιλότητας με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

Συμπέρασμα; Κάθε έξι μήνες σημειώνουμε στο ημερολόγιο το ραντεβού με τον οδοντίατρο μας.

Μικρές συμβουλές:

  • Βουρτσίζουμε πρωί και βράδυ τα δόντια μας για την αφαίρεση της πλάκας και την προστασία του σμάλτου από τα οξέα που το διαβρώνουν.
  • Χρησιμοποιούμε πάντα το μεσοδόντιο.
  • Χρησιμοποιούμε στοματικό διάλυμα, παρέχει επιπλέον προστασία ενάντια σε βακτήρια και οξέα που μπορεί να προκαλέσουν αποχρωματισμό και κιτρίνισμα των δοντιών. Στο εμπόριο κυκλοφορούν σε μικρές συσκευασίες. Έχετε ένα μαζί στην τσάντα σας, προσφέρει και δροσερή αναπνοή μετά από ένα γεύμα.
  • Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ζάχαρη επιβαρύνει την υγεία των δοντιών.
  • Σύμφωνα με τους οδοντιάτρους, κάνουμε αλλαγή της οδοντόβουρτσας κάθε τρεις μήνες.