Κανείς δεν μπορεί να καταργήσει τον έρωτα

 

 

Αυτός ο Έρωτας! Με την παιδική όψη, που πίσω από τα φτερά του κρατά το τόξο έτοιμος να πετάξει τα βέλη του. Παιχνιδιάρης και επικίνδυνος. Σαγηνευτής και γητευτής μεγάλος. Έχει απασχολήσει θεούς και ανθρώπους. Μάχες έχουν γίνει, κάστρα έχουν πέσει, με τον έρωτα δεν αστειεύτηκε κανείς.
Ο Σωκράτης, στο Συμπόσιο του Πλάτωνα είχε πει ότι το μόνο που γνωρίζει είναι «τα ζητήματα του έρωτα”.

Αυτός ο έρωτας! Αιώνιο θέμα λογοτεχνικών δραμάτων, πόσες ιστορίες, ποιήματα και τραγούδια έχουν γραφτεί για αυτόν! Πόσους πίνακες ζωγραφικής και έργα έχει εμπνεύσει! Άλλες φορές κρυμμένος, άλλες ανομολόγητος και ανεκπλήρωτος, ωστόσο πάντα επιθυμητός και για τους περισσότερους ανθρώπους απαραίτητη προϋπόθεση για την ευτυχία. Ο έρωτας είναι τολμηρός, διεκδικητικός, δυνατός, ανατρεπτικός, εγωιστικός και ποτέ δημοκρατικός.

Πες μου πως ερωτεύεσαι για να σου πω ποιος είσαι. Είναι ρομαντικός ο έρωτας; Προκαλεί πάθος και παραλογισμούς; Είναι φλογερός; Είναι απελευθερωτικός; Ή αλλοτριωτικός; Υπάρχει αληθινός; Ή μήπως είναι πλαστός; Έχει ήθος; Ή μήπως είναι παγίδα; Υπάρχει κεραυνοβόλος; Πόσες φορές ερωτευόμαστε στη ζωή; Ο έρωτας δίνει νόημα στη ζωή, είναι η δύναμη της ζωής. Όλοι έχουν κάποτε βιώσει έναν έρωτα, αλλά έχει βιωθεί και η οδυνηρή πλευρά του.  Ο Δανός φιλόσοφος και συγγραφέας, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ο πρώτος υπαρξιστής φιλόσοφος Σαίρεν Κίρκεγκωρ, μας υπενθυμίζει ότι πάντα αξίζει να δοκιμάσει κανείς τον έρωτα. Ατυχής ή ευτυχής, ο έρωτας ανακαλύπτει στον άνθρωπο την αλήθεια για την οντότητα του και τον «σπρώχνει πάντοτε πιο μπροστά» (από το βιβλίο Οι Φιλόσοφοι και ο Έρωτας, εκδόσεις  Πατάκη).

Ο έρωτας κοιτάζει με το μυαλό

Και αν φαινομενικά μοιάζει εύκολος στη θεωρία ο έρωτας, στην πραγματικότητα είναι δύσκολες οι ισορροπίες του έρωτα και καθόλου απλές οι ερωτικές σχέσεις. Από τα χρόνια της αγνότητας και της ξέγνοιαστης εποχής της εφηβείας ο χρόνος, καθώς περνάει, μας φέρνει αντιμέτωπους με αλήθειες, ψευδαισθήσεις, προκαταλήψεις, προσδοκίες, ανασφάλειες. Και αν το βέλος του έρωτα στοχεύει στην καρδιά, ο έρωτας συμβαίνει στο κεφάλι. «Η αγάπη δεν κοιτάζει με τα μάτια, αλλά με το μυαλό» είχε πει ο Σαίξπηρ στο «Όνειρο Θερινής Νυκτός», κάτι που βρίσκει σύμφωνους τους  νευροεπιστήμονες. Σημαντικό ρόλο παίζει ο μετωπιαίος λοβός, ο σχετικά λιγότερος ερευνημένος, που έχει να κάνει με τις ατομικές συμπεριφορές του ανθρώπου. Εκεί δημιουργείται ο χαρακτήρας μας και διαμορφώνεται η συμπεριφορά μας, φιλτράρονται τα συναισθήματα μας καθώς είναι σε μεγάλο βαθμό συνδεδεμένος με άλλες περιοχές όπως το εγκεφαλικό στέλεχος (που ελέγχει όλες τις βασικές λειτουργίες του σώματος, όπως τον ρυθμό της καρδιάς, την πίεση του αίματος, το ρυθμό της αναπνοής κα) ο θαλάμος (ο οποίος δέχεται όλα τα ερεθίσματα που εισέρχονται μέσω των αισθητηρίων οδών), τα βασικά γάγγλια ( μία ομάδα από πυρήνες που συσχετίζονται με μια ποικιλία λειτουργιών) και το μεταιχμιακό σύστημα (το οποίο σχετίζεται  με την εκδήλωση των συναισθημάτων και των ενστικτωδών αντιδράσεων).

Ο έρωτας (και ο βήχας) δεν κρύβεται

Τρέμουλο, φτερουγίσματα, αμηχανία, εφίδρωση, κοκκίνισμα, χαμόγελα, αισιοδοξία, επιθυμία, μερικά από τα συμπτώματα που προκαλούν οι χημικές διαδικασίες που συμβαίνουν στο σώμα μας που δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τρεις είναι οι βασικοί νευροδιαβιβαστές που εμπλέκονται σε αυτό το στάδιο: η αδρεναλίνη, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη. Η αδρεναλίνη δημιουργεί ενθουσιασμό και ενεργοποίηση, υπερδιέγερση και νευρικότητα. Η ντοπαμίνη είναι ο μεγαλύτερος παρακινητής ενώ η σεροτονίνη επηρεάζει το επίπεδο της ευτυχίας και το αίσθημα της ικανοποίησης.
Θα μπορούσε να ρυθμιστεί ο έρωτας; Σαν να υπήρχε διακόπτης on/off;
Αν και υπάρχουν διάφοροι λόγοι γιατί κάποιος μπορεί να θέλει, ο έρωτας είναι μια φυσική, πολύπλοκη διαδικασία. Όποια μορφή και αν έχει, εκεί αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας και μεταμορφώνεται ο κόσμος.