Η ασθένεια του «με»

[dropcap]Τ[/dropcap]ι είναι αυτό που ενοχλεί όμως; Τι έρχεται να αγγίξει μέσα μας και προκαλεί ενόχληση; Πού μέσα μας υπάρχει διαρροή σε σημείο που να μας πειράζουν τα σχόλια του άλλου;

Και μιλώντας για διαρροή, πριν από χρόνια —με αφορμή μια σκιά υγρασίας στο ταβάνι του σπιτιού μου— ψάχναμε να βρούμε την αιτία. Ύστερα από αρκετό σκάψιμο η αιτία εντοπίστηκε, και μάλιστα σε απόσταση από το σημείο της ζημιάς. Εντυπωσιάστηκα από το πώς το νερό είχε βρει πρόσφορο έδαφος και εισχώρησε με τρόπο που να προκαλέσει τη ζημιά χωρίς να αγγίξει τον πάνω όροφο. «Το νερό παίζει ύπουλα με τις κατασκευές» παρατήρησε τελειώνοντας τις εργασίες ο υδραυλικός.

Τι δεν έχουμε κατασκευάσει μέσα μας και δεν στεγανοποιήσαμε ώστε να μπάζει;

Η άλλη πλευρά είπε αυτό που ήθελε να πει για δικούς της λόγους και προθέσεις και κάνει κάτι σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει ότι μπορεί να κάνει από την πλευρά της. Τι είναι αυτό όμως που ενοχλεί; Και πόσες φορές εν βρασμώ δεν έχουμε πει «αν είχα έναν τρόπο να τους πω αυτά που ήθελα να τους πω εκείνη τη στιγμή, θα ξαλάφρωνα».

Θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στις ενοχλήσεις που αισθανόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις σαν σημάδι να σκεφτούμε μήπως δεν έχουμε βρει κατάλληλο τρόπο ακόμη να χειριστούμε επιδέξια μια κατάσταση. Και οι δεξιότητες μπορούν να αφορούν σε τρόπους για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, σε τρόπους να στηρίζουμε τις απόψεις μας, σε τρόπους να περιφρουρούμε τα όριά μας, η ακόμη και σε ευκαιρία να επανεξετάσουμε και να επισφραγίσουμε τις αξίες μας, τις προτεραιότητές μας, τι είναι διαπραγματεύσιμο ή αδιαπραγμάτευτο για μας.

Ερωτήσεις, που στοχεύουν στο να είμαστε σίγουροι μέσα μας «για ποιο λόγο κάνω αυτό που κάνω;», «με ποιο σκεπτικό ή προτεραιότητες επέλεξα κάτι;», «σε τι με εξυπηρετεί αυτό και γιατί είναι σημαντικό για μένα;» κάνουν το μυαλό μας να ανοίξει τα χαρτιά της τεκμηρίωσης μέσα μας, και της συνειδητοποίησης του σε διάφορες περιπτώσεις.

Τέτοιου τύπου ερωτήσεις μπορούμε να τις απαντήσουμε σιωπηλά μέσα μας προκειμένου να επανεξετάσουμε πεποιθήσεις, να ισχυροποιήσουμε θέσεις μας να εντοπίσουμε πού και πως στηρίζουμε τις αποφάσεις μας, να συνειδητοποιήσουμε με τι προτεραιότητες και κριτήρια επιλογών δένει η κάθε ενέργεια μας, ποιες αξίες , αρχές , «πιστεύω», χαράσσουν τα προσωπικά όρια αντοχών ή και ανοχών μας απέναντι σε καταστάσεις, με τρόπο ώστε να μην μπορεί να κολλήσει σκέψη αμφισβήτησης. Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αδιαβροχοποιήσουμε και να στεγανοποιήσουμε σημεία που μπάζουν νερά και ενοχλούμαστε από σχόλια τα οποία απλά βρίσκουν πέρασμα και διαπερνούν και ταράσσουν τη βολή της σκέψης μας. Και με αυτή την συλλογιστική μπορούμε να γίνουμε και πιο δεκτικοί στα σχόλια σαν πηγή πληροφορίας, που μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε αν πράγματι σκεφτήκαμε σωστά ή αν υπάρχουν σημεία τα οποία δεν λάβαμε υπόψη μας. Επανάληψη στη σειρά αυτών των ερωτήσεων πάνω σε κάθε απάντηση που προκύπτει διασφαλίζει όλες τις απαραίτητες επιστρώσεις στεγανοποίησης μέσα μας και «αντικολλητικής» δράσης σε εξωτερικούς πειρασμούς.

Ευχαριστώ την Αλεξάνδρα Γ. Ευθυμιάδου Ph.D. Licensed NLP Trainer

www.nlpingreece.com