08 Οκτ Πόνος στο μαστό, 8 αιτίες που μπορούν να τον προκαλούν

Ανεξάρτητα από την ηλικία, οι περισσότερες γυναίκες έχουν νιώσει πόνο στο μαστό. Πιο συχνά παρουσιάζεται σε νεότερες γυναίκες με έμμηνο ρύση ο οποίος εκδηλώνεται με οίδημα στους μαστούς και ένα αίσθημα βάρους και οφείλεται στις φυσιολογικές ορμονικές αλλαγές. Πόνο μπορούν να βιώσουν και μεγαλύτερες γυναίκες που είναι πριν όσο και μετά την εμμηνόπαυση. Αρκετές φορές όμως μπορεί να είναι και ανεξάρτητος, να ποικίλλει στην ένταση, στη διάρκεια, στη σοβαρότητα και στη συχνότητα και να παρατηρηθεί στους δύο μαστούς, στον ένα, ή στην μασχάλη.
Ο πόνος στον μαστό αποτελεί κατά κανόνα καλόηθες σύμπτωμα. Σε ποσοστό μόνο 10% κατά την διερεύνηση του πόνου ανακαλύπτεται και κακοήθεια στον μαστό, η οποία συνήθως είναι τυχαίο εύρημα. Σε κάθε περίπτωση, είναι μία ειδοποίηση για αυτό καλό είναι να γίνει μία επίσκεψη στο γιατρό γιατί ένα από τα πρώτα πράγματα που θα ξεκαθαρίσει είναι αν πρόκειται για αληθή ή ψευδή μασταλγία.
Αληθής μασταλγία είναι πόνος που προέρχεται πραγματικά από το παρέγχυμα του μαστού, δηλαδή από το ίδιο το στήθος. Αντίθετα η ψευδής μασταλγία είναι μυοσκελετικής κυρίως προέλευσης. Η ψευδής μασταλγία πορεί να είναι πόνος μετά από μυϊκή θλάση, τραυματισμό του θώρακος, πίεση κάποιας ρίζας λόγω παθολογίας στη σπονδυλική στήλη ή να προέρχεται από κάποιο σύνδρομο. Έπειτα θα σας ρωτήσει αν ο πόνος είναι κυκλικός (περιοδικός) ή μη κυκλικός (περιοδικός). Ο πρώτος είναι και ο πιο συνηθισμένος. Αφορά γυναίκες ηλικίας 30 έως 50 ετών. Εμφανίζεται μετά το μέσο του κύκλου μέχρι και την έμμηνο ρύση (περίοδο) και οφείλεται στην αύξηση των οιστρογόνων, η οποία επιδρά στο μαζικό αδένα, προκαλώντας ευαισθησία, οίδημα (πρήξιμο) από κατακράτηση υγρών και πόνο. Ο μη κυκλικός πόνος δε σχετίζεται με την περίοδο και εντοπίζεται συνήθως στον ένα μαστό, σε συγκεκριμένο σημείο με πιθανές προεκτάσεις (κυρίως προς τα πλευρά προς και από τη μασχάλη και το μυϊκό τοίχωμα). Αφορά συχνότερα γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών. Οι πόνοι αυτοί προέρχονται συνήθως από χτύπημα ή απότομη κίνηση, από μόλυνση η οποία δημιουργεί ερυθρότητα, θερμότητα και πόνο.
Άλλες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στο μαστό
1. Διαστήματα που μπορούμε να βιώσουμε έντονο άγχος, ο πόνος στο στήθος είναι ένα συχνό σύμπτωμα
2. Τα πολύ στενά και όχι άνετα σουτιέν. Ο τρόπος στήριξης του στήθους παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Στη γυμναστική φορέστε ένα αθλητικό στηθόδεσμο.
3. Μαστίτιδα.
Πρόκειται για φλεγμονή του μαζικού αδένα του στήθους που συχνά τη βιώνουν γυναίκες που θηλάζουν. Τα συμπτώματά της είναι ο έντονος πόνος και η διόγκωση της περιοχής, η ερυθρότητα στο δέρμα, ενώ στην οξεία φάση μπορεί να συνοδεύεται από ­αίσθημα κόπωσης, πυρετό και ρίγη.
Οφείλεται συνήθως σε μικρόβια, ιδιαίτερα του σταφυλόκοκκου, μέσα από τους πόρους της θηλής στο μαστό, αλλά και σε ανωμαλίες της θηλής. Συνήθως αφορά τον ένα μαστό, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και στους δύο.
4. Κύστεις.
Οφείλονται στην τοπική συλλογή υγρού στα κύτταρα προς το τέλος του εμμηνορρυσιακού κύκλου το οποίο και παραμένει και μετά την έμμηνο ρύση και δημιουργούνται εξαιτίας ορμονικών διαταραχών. Έχουν ομαλή υφή, συνήθως είναι μαλακές και μερικές φορές επώδυνες. Μετακινούνται εύκολα, μπορεί να αναπτυχθούν σε οποιοδήποτε σημείο του μαστού, ενώ συχνά παρουσιάζονται και στους δύο μαστούς. Ωστόσο, στο ίδιο σημείο μπορεί να δημιουργηθούν περισσότερες από μία κύστεις, οπότε η διόγκωση είναι ακανόνιστη.
5. Ινοαδενώματα.
Πρόκειται για συμπαγή ογκίδια από ινώδη και αδενικό ιστό και αποτελούν τον πιο κοινό όγκο στις νεαρές ηλικίες (μεταξύ 20-30 ετών), αν και μπορεί να αναπτυχθούν και σε γυναίκες οποιασδήποτε ηλικίας. Μπορεί να προκαλέσουν ευαισθησία, ακόμη και πόνο. Είναι πιθανό να μεγαλώσουν, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μετακινούνται πολύ εύκολα, αν τα πιέσετε με τα δάχτυλα, και σε ένα μικρό ποσοστό γυναικών παρουσιάζονται και στους δύο μαστούς. Οφείλονται συνήθως σε ανισορροπία των θηλυκών ορμονών, δηλαδή των οιστρογόνων και της προγε­στερόνης, αλλά μόνο σε τοπικό επίπεδο.
6. Ινοκυστική μαστοπάθεια.
Πρόκειται για ψηλαφητές μάζες με σαφή ή ασαφή όρια, επώδυνες ή ανώδυνες. Αυτή η πάθηση των μαστών είναι ιδιαίτερα συχνή σε γυναίκες ηλικίας 30-50 ετών και συνδέεται με τις γυναικείες ορμόνες. Τα συνηθέστερα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι η μαστωδυνία (έντονος πόνος στην περιοχή του μαστού) και εκκρίσεις από τη θηλή. Τα συμπτώματα αυτά επιτείνονται κατά τη δεύτερη φάση του εμμηνορρυσιακού κύκλου και φτάνουν στην κορύφωσή τους τις τελευταίες ημέρες πριν από την έναρξη της επόμενης περιόδου, μετά την οποία παρουσιάζουν ύφεση.
Μετά την έμμηνο ρύση, που οι μαστοί ξεπρήζονται, δεν παρατηρείται πόνος και οι όγκοι δύσκολα ψηλαφίζονται. Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει την εμφάνιση της, είναι οι διατροφικές συνήθειες, κυρίως η πρόσληψη μεγάλης ποσότητας καφεΐνης και λιπαρών τροφών.
7. Η λήψη κάποιων φαρμάκων
Ορισμένα φάρμακα μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη του πόνου του μαστού. Φάρμακα που συνδέονται με μια αύξηση στον πόνο του μαστού είναι τα αντισυλληπτικά χάπια, τα αντικαταθλιπτικά, σκευάσματα που περιέχουν μεθυλντόπα (για υπέρταση), σπιρονολακτόνη, συγκεκριμένα διουρητικά, το Anadrol και η χλωροπρομαζίνη.
8. Λιπώματα.
Πρόκειται για καλοήθη ογκίδια, τα οποία έχουν διάφορα μεγέθη (συνήθως δεν ξεπερνούν τα 3 εκατοστά), είναι στρογγυλά και με ομαλό περίγραμμα. Δεν είναι σκληρά και όταν πιεστούν το λίπος από το οποίο αποτελούνται μετακινείται προς τη μία ή την άλλη πλευρά και μετά επανέρχεται στη θέση του. Μάλιστα, εμφανίζονται λίγο συχνότερα στις γυναίκες με μεγάλο μαστό. Αν στο λίπωμα προστεθούν και αδενικά στοιχεία, τότε έχουμε το σχηματισμό αδενολιπώματος. Η αιτία δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί. Φαίνεται, όμως, ότι η κληρονομικότητα παίζει κάποιο ρόλο.

Οι γιατροί συστήνουν να κάνετε μια αυτοεξέταση του μαστού σας 3-5 ημέρες μετά την περίοδό σας (όταν ο μαζικός ιστός είναι λιγότερο ευαίσθητος) για να αναζητήσετε οποιεσδήποτε μεταβολές στο μαζικό ιστό σας. Εάν εντοπίσετε κάποια μεταβολή σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, ενημερώστε το γιατρό σας. Αποφεύγετε την καφεΐνη, το τσάι, τα μπαχαρικά και το πολύ αλάτι και επιλέξτε η διατροφή σας να είναι χαμηλή σε λιπαρά. Αυξήστε την κατανάλωση υγρών. Επίσης, η κατανάλωση των υδατανθράκων έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση του πόνου. Διατηρήστε ένα υγιές βάρος. Λαμβάνετε βιταμίνες Β6, Β1 και Ε. Για να διαχειριστείτε τον πόνο χρησιμοποιείστε ελαφρά παυσίπονα. Κρατήστε ένα ημερολόγιο. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να μιλήσετε στο γιατρό σας.

(πηγή: ιντερνετ, ιατρικό κέντρο, iatronet, περιοδικό vita)