19 Σεπ Οι κύκλοι της ζωής

Έχει μία διαφορετική αίσθηση αυτή τη φορά η επιστροφή στο σπίτι. Το αισθάνομαι άδειο. Κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Μόλις έχω επιστρέψει από την Αγγλία οπού πήγα να βοηθήσω το γιο μου να εγκατασταθεί στο πανεπιστήμιο. Ένα νέο κεφάλαιο ζωής ξεκινάει για αυτόν, ένας νέος κύκλος ζωής ξεκινάει για μένα, ο χρόνος περνάει. Είναι περίεργο το συναίσθημα. Πέρα από την έντονη συγκίνηση που νιώθω με το γέλιο, το κλάμα, τη χαρά και τη θλίψη νιώθω και αυτές τις βαθιές ψυχικά αλλαγές που φέρνει μία μεταβατική περίοδος. Σαν ένας άλλος κύκλος που κλείνει, που καλώ να αφήσω και του οποίου τα χρονικά του όρια είναι αρκετά ασαφή. Φαντάζομαι κάπως έτσι θα πρέπει να νιώθει και ο Ηλίας – έστω κι αν δεν μιλάει -που καλείται να αφήσει την οικογενειακή προστασία ζώντας για πρώτη φορά μόνος τους και βγάζοντας τα πέρα, και να δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα. Δεν ξέρω αν είναι δύσκολη ή εύκολη η προσαρμογή γιατί βρισκόμαστε σε διαφορετικές φάσεις της ζωής. Έχει τον ενθουσιασμό των νέων, νιώθω το βάρος που φέρνουν τα χρόνια.
Τον χρόνο, τον μετράω με γεγονότα και καταστάσεις και όχι με ημερομηνίες. Βλέποντας το γιο μου να μεγαλώνει από μέρα σε μέρα, από μήνα σε μήνα, από χρόνο σε χρόνο. Νιώθω ευτυχία αλλά νιώθω και ότι γερνάω, πλησιάζω σε λίγο τα πενήντα. Δεν σου φαίνεται μου λένε οι περισσότεροι, μπορεί και να είναι έτσι, ίσως, επειδή οφείλεται στα καλά γονίδια, ίσως επειδή θεωρώ το ευ-ζην και την ευζωία ως στάση και προσωπική συνταγή για μία καλύτερη ζωή, αν φροντίζεις το σώμα και την εμφάνιση σου, προσέχεις τη διατροφή και την υγεία σου και δεν κάνεις πολλές υπερβολές.
Και να ‘μαι τώρα μπροστά σε έναν άλλο κύκλο της ζωής μου που (ξανά) καλούμαι να επαναπροσδιορίσω και ίσως να διαθέσω μεγαλύτερη ψυχική δύναμη. Δεν θα έχω να περιμένω κάποιον να γυρίσει από το σχολείο, ούτε να έχω ετοιμάσει φαγητό, να πω καλημέρα ή καληνύχτα, θα μου λείψει αυτή η καθημερινή ρουτίνα και πολλά άλλα πράγματα. Το σπίτι θα είναι αυτό που είναι, αλλά ήσυχο από φωνές και με μία διαφορετική αίσθηση. Γρήγορα πέρασαν δεκαοχτώ χρόνια και τώρα νιώθω σαν να ξανά βρίσκομαι στο σημείο που όλα ξεκίνησαν. Μόνη. Ένας μεγάλος κύκλος έκλεισε. Κάποιος άλλος ανοίγει, κάθε κύκλος σηματοδοτεί την αρχή ή το τέλος, περιλαμβάνει τα δικά του πράγματα, καθορίζεται από τις δικές του στιγμές, συνδέεται με ανθρώπινες σχέσεις. Περίεργο συναίσθημα. Περιέχει φόβους και αβεβαιότητες αλλά και μία κρυμμένη ελπίδα για τα καινούρια που θα φέρει. Νιώθω ότι βρίσκομαι στη μέση σε κάτι νέο.
Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι. Θα πάρει κάποιο διάστημα, μάλλον χρειάζεται και αυτός ο κύκλος της μεταβατικής περιόδου, το χρόνο του.