09 Νοέ One small thing – Να ζεις συνειδητά τα μικρά θέλω σου

Τι σου δίνει χαρά αυτή τη στιγμή;

Είχα αρχίσει αρχίσει να γράφω αυτό το άρθρο, όταν άκουσα ένα αγαπημένο μου τραγούδι να παίζει ο ραδιοφωνικός σταθμός. Πάντα ακούω μουσική όταν δουλεύω, όχι όμως δυνατά. Τι έκανα όταν το άκουσα; Διέκοψα το γράψιμο, δυνάμωσα τον ήχο και σηκώθηκα να χορέψω. Ήταν η χαρά μου εκείνης της στιγμής.

Δίνουμε τόση σημασία στα μεγάλα πράγματα και μας απορροφούν καθημερινά τόσο οι ασχολίες, οι υποχρεώσεις και τα σοβαρά, που ξεχνάμε τα μικρά και ασήμαντα πράγματα της ζωής. Τις μικρές χαρές όπως ο πρωινός καφές με μία φίλη πριν τη δουλειά, μία απρόσμενη πρόσκληση ή να κοιτά τα αστέρια, τις μικρές απολαύσεις όπως να πειραματιστείς με μία καινούρια συνταγή, να δεις μία ταινία ή να απολαύσεις ένα ζεστό μπάνιο και τα μικρά θέλω όπως να πας μία βόλτα στο πάρκο, να κάνεις ένα μάθημα γιόγκα ή να ακούς το ίδιο τραγούδι που σου αρέσει ξανά και ξανά. Και επειδή είναι μικρά, συνηθισμένα και, ασήμαντα πράγματα που δεν τα εκθειάζουμε, ούτε τα συζητάμε, αλλά μας κάνουν να χαμογελάμε και να χαιρόμαστε και αλλάζουν τη διάθεση μας γεμίζοντας με ενέργεια τις μπαταρίες της ψυχής μας.

Είναι αυτά τα «μικρά» που μας κάνουν να συνειδητοποιούμε τι έχουμε ανάγκη και αποτελούν τη βάση των «μεγάλων» θέλω μας. Για αυτό και είναι τόσο σημαντικά. Είναι οι δίοδοι πρόσβασης στα μεγάλα ζητήματα. Στο βιβλίο «Μικρές απολαύσεις», εκδόσεις Πατάκη, γράφει ότι ανακαλύπτουμε ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μας συναρπάζουν –ένα παλιό πουλόβερ, το να ψιθυρίζουμε στο σκοτάδι ή τη γεύση που έχουν τα σύκα- όταν βρίσκουμε τον χρόνο να τα προσέξουμε. Το παράδοξο είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν ξέρουμε πως να χαιρόμαστε με τα μικρά. Μία δεξιότητα που έχουν τα μικρά παιδιά και εμείς οι μεγάλοι έχουμε ξεχάσει. Καιρός όμως είναι να την ξαναμάθουμε και να επιδιώξουμε να τη βρούμε. Αρχίζοντας από σήμερα.