One small thing –Να χαιρόμαστε τα καθημερινά (και κοινά) πράγματα.

Ένα παγωτό χωνάκι με την αγαπημένη σου γεύση. Μία φέτα καρπούζι. Η πρώτη βουτιά όταν φτάσεις στην παραλία. Μία κρύα μπύρα το μεσημέρι. Το θερινό σινεμά. Χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα από μία βεράντα. Το ταβερνάκι πάνω στη θάλασσα. Ποτό και κουβέντα με καλούς φίλους. Και ακόμα πόσα άλλα πράγματα μπορούμε να αναφέρουμε. Είναι οι απλές χαρές.

Ένας από τους βασικούς λόγους που δεν χαιρόμαστε τη ζωή είναι, ότι περιμένουμε να συμβεί κάτι μεγάλο, σπουδαίο, συγκλονιστικό για να βρούμε λόγο να νιώσουμε χαρά. Απασχολούμαστε με το μέλλον αντί με το παρόν. Μία ιρλανδική παροιμία λέει «καλύτερα ένα καλό πράγμα που το έχεις, παρά δύο που περάσαν και τρία που μπορεί να μην έρθουν ποτέ».
Μπορεί όμως κάθε μέρα να είναι έτσι;

Όχι. Αλλά η ζωή είναι στα μικρά, καθημερινά και πολλές φορές συνηθισμένα πράγματα. Και τα απλά, συνηθισμένα πράγματα μπορούν να δώσουν μεγάλες χαρές και ευχαρίστηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι ακυρώνει τα άλλα, τα ξεχωριστά και μοναδικά. Ούτε ότι περιορίζουμε τις επιθυμίες και τα όνειρα μας. Όμως αυτό που έχει σημασία είναι τι σε κάνει χαρούμενο τώρα. Και όχι αυτό που χρειάζεται να συμβεί για να νιώσεις χαρούμενος. Γιατί αυτή η αναμονή και ο τρόπος σκέψης «όταν…τότε» θα σε κάνει να νιώθεις δυστυχισμένος. Και η ζωή θα γλιστράει.

Πραγματικά, πιστεύω, ότι αν θέλουμε να ζήσουμε μία ζωή γεμάτη, η χαρά βρίσκεται στα συνηθισμένα και κοινά πράγματα. Εκείνα και όσα μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα και μας χαρίζουν χαρά και αληθινή χαρά είναι ο εμπλουτισμός. Αρκεί να τους δώσουμε σημασία.
Και ίσως τότε δούμε τη ζωή (μας) διαφορετικά συνειδητοποιώντας με πόσους τρόπους στερούμε στον εαυτό μας τη χαρά.