02 Ιαν One small thing 20/20

Αν κάτι μας διακρίνει για τον καινούριο χρόνο που μπαίνει, είναι η αισιοδοξία, η πίστη και η ελπίδα. Πόσο περισσότερο τώρα που μπαίνει και νέα δεκαετία (αν και οι γνώμες διίστανται).
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει περάσει από δυσκολίες και δυστυχίες και να μην έχει δοκιμαστεί. Έχουμε μάθει πλέον πολύ καλά ότι στη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και ότι δεν μπορούμε να κερδίζουμε σε όλα τα πεδία. Η προηγούμενη δεκαετία είχε πολλά προβλήματα, προσωπικά πριν δέκα χρόνια μηδενίστηκε το κοντέρ και η οικονομική κρίση αμαύρωσε τη ζωή μας, νιώσαμε σαν να πέφτουμε στο κενό. Απώλειες, αρρώστιες, θάνατοι. Όμως είχε και χαρές. Σαν οι λύπες και ο ψυχικός πόνος να ισοσταθμίζονται με τις χαρές και την ευτυχία. Έτσι μάλλον είναι η ζωή. Ανεξάρτητα από δεκαετίες, χρόνους, εποχές. Οι Έλληνες της κλασσικής αρχαιότητας είχαν το θάρρος να αγαπούν τη ζωή και να αποζητούν την ευτυχία χωρίς να ωραιοποιούν τα πράγματα, αποδεχόμενοι τη σκληρότητα της ύπαρξης. Για την πορεία του χρόνου δεν μπορούσε να το διαπιστώσει καλύτερα ο Σενέκας «αναγκαστικά θα εξαντληθεί πάρα πολύ γρήγορα και τούτο διότι δεν το αρπάζετε, δεν το κρατάτε πίσω, δεν προσπαθείτε να επιβραδύνετε την πορεία του ταχύτερου πράγματος στον κόσμο, αλλά του επιτρέπετε να ξεγλιστράει σαν να είναι κάτι ασήμαντο, που θα μπορούσε εύκολα να αντικατασταθεί».

2020, είκοσι στα είκοσι εύχομαι φέτος να είναι η χρονιά. Με αισιοδοξία και καλή διάθεση που προσδίδουν καλοτυχία και σύμφωνα με την νευροεπιστήμη και τις ιατρικές έρευνες αποτελούν εχέγγυα της καλής υγείας. Οι ημέρες αυτές είναι να ονειρευτούμε και να οραματιστούμε το χρόνο που μας περιμένει. Να θέσουμε ερωτήσεις και να βρούμε τις απαντήσεις όχι έξω αλλά στις επιθυμίες της καρδιάς μας, χωρίς μεγαλεπήβολες αποφάσεις αλλά βλέποντας τι είναι πραγματικά απαραίτητο για να ζούμε τη ζωή (μας) καλά.