Με φθινοπωρινή διάθεση

Autumn-Leaves-Road-Trees

[dropcap]Ε[/dropcap]ίναι οι πρώτες ημέρες όταν επιστρέφω στην πόλη μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, που με πιάνει αυτό το συναίσθημα. Ένα συναίσθημα πίεσης και άγχους που οφείλεται στην αλλαγή από το ωραίο, το ανέμελο, το απλό και το χαλαρό, στα προγράμματα, στις υποχρεώσεις, στις έννοιες και στις ανάγκες της καθημερινής ζωής. Η δυσκολία της επαναπροσαρμογής στο κλίμα της πόλης. Κρατάει κάποιες μέρες, μέχρι να βρω τον τρόπο να το διαχειριστώ, οι οποίες με βάζουν να κάνω μία βαθιά ενδοσκόπηση και περίσκεψης. Οι περισσότερες μεγάλες αλλαγές τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μου ζωή οι οποίες σηματοδότησαν τη ζωή μου για να ξαναδημιουργήσω τη ζωή μου, έγιναν φθινόπωρο. Πράγματα τελείωσαν, άλλα άρχισαν και παρ’ όλο που μπορεί να ελέγχουμε λίγα από αυτά που μας συμβαίνουν έχουμε τον έλεγχο πώς θα αντιδράσουμε. Έχοντας ένα παιδί που πηγαίνει σχολείο, σίγουρα το φθινόπωρο είναι μία εποχή προετοιμασίας για τη χρονιά που ξεκινάει. Είναι όμως μία καινούρια χρονιά και για μένα. Μαζί με τις αγορές των σχολικών πραγμάτων αγοράζω και εγώ καινούριο τετράδιο και ντοσιέ για να γράφω και να καταχωρώ τις σημειώσεις από τα μαθήματα και τα σεμινάρια που θα παρακολουθήσω, θέλοντας να διευρύνω τις επαγγελματικές μου αναζητήσεις. Το φθινόπωρο είναι και μια εποχή ξεκαθαρισμάτων, με το πρώτο να ξεκινάει πρακτικά από την ντουλάπα. Να κατεβάσω τα χειμωνιάτικα ρούχα και να κρύψω τα καλοκαιρινά. Μία δουλειά που μου παίρνει καιρό να προετοιμαστώ ψυχολογικά πριν την ξεκινήσω. Για το χρόνο που χρειάζεται, το χάος πάνω στο κρεβάτι που θα γίνεται από τα ρούχα και την ενέργεια που πρέπει να έχεις να τα τακτοποιήσεις, γιατί μετά από αυτό το σημείο δεν υπάρχει επιστροφή. Τα δοκιμάζω, ειδικά αυτά που είχα πολύ καιρό να τα φορέσω. Φέτος, πήρα την απόφαση να δω τι θα κρατήσω και τι θα χαρίσω, ποια θα βγάλω και ποια θα φυλάξω, ώστε να κάνω χώρο. Βάζω μουσική, δεν είναι εύκολη δουλειά, στο τέλος όμως η ικανοποίηση είναι μεγάλη όταν βλέπεις όλα σε τάξη. Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να κάνουμε και με όλες τις δοσοληψίες μας με το παρελθόν. Η φύση αυτή την εποχή έχει μία ιδιαίτερη φυσική ομορφιά με τα κόκκινα και πορτοκαλί χρώματα των φύλλων, έστω και αν οι ημέρες είναι λιγότερες φωτεινές και δεν μας επιτρέπουν να τη χαρούμε για πολύ ώρα. Όμως και αυτό το ήσυχο σκοτάδι που τις διακρίνει, να είναι ένας τρόπος να προσεγγίσουμε και να κατανοήσουμε το δικό μας εσωτερικό σκοτάδι και σιωπηλά να αναπτυχθούμε. Τα πεσμένα φύλλα που αφήνουν γυμνά τα κλαδιά των δέντρων, μας θυμίζουν τους κύκλους της ζωής και την παροδικότητα των πραγμάτων. Ίσως και για αυτό το φθινόπωρο συμβολίζει την εξέλιξη στην πιο ώριμη φάση της ζωής γεμάτη από σοφία και γνώση.