17 Μάι Καθορίζουν οι επιτυχίες αυτό είσαι;

Σε ένα κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον τις περισσότερες φορές καθοριζόμαστε από αυτά που έχουμε, από αυτά που κάνουμε, από τις διακρίσεις και τα βραβεία, όμως σε ένα πιο βαθύ προσωπικό επίπεδο της ύπαρξης μας είναι αυτά που καθορίζουν το ποιοι είμαστε;

Ή όλα αυτά μπορούν να περιορίσουν αυτό που πραγματικά είμαστε;

Κάθε μέρα ξυπνάω νωρίς για να έχω το χρόνο να κάνω την πρακτική μου, πριν ξεκινήσω τα μαθήματα και ότι δουλειές έχω να κάνω στη διάρκεια της ημέρας. Όμως λόγω μιας μικρής επέμβασης που έκανα αυτές τις ημέρες, έχω ακυρώσει τα μαθήματα και τις συνεδρίες, σταματήσει κάποιες δουλειές και έχω περιορίσει τις ασκήσεις (στην πρακτική) που κάνω λόγω ότι δεν επιτρέπονται κάποιες κινήσεις. Εχει περιορίσει και άλλα πράγματα οπως την έκθεση στον υπολογιστή (τηλεόραση δεν έχω), στα σόσιαλ μήντια και το διάβασμα, αυτό όμως που δεν έχει περιορίσει είναι τον χρόνο.

Έχω χρόνο. Με μένα. Τι τον κάνω όμως αυτόν τον χρόνο οταν έχω μάθει να κάνω πράγματα; Όταν το μυαλό έχει μάθει να βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση, να σκέφτεται και να μην ησυχάζει;

Πηγαίνετε σε μία συνέντευξη και σας ρωτούν να πείτε μερικά πράγματα για τον εαυτό σας και αρχίζετε λέγοντας το όνομά σας τι έχετε κάνει και τι κάνετε. Όμως αύριο μπορεί να αλλάξουν αυτά που κάνετε αλλά και αυτά που είσαστε, Γιατί σήμερα μπορεί να είσαστε διευθυντής σε  μια μεγάλη εταιρία και αύριο να αποφασίσετε να ανοίξετε τη δική σας εταιρεία και να γίνετε επιχειρηματίας, είσαστε αρχιτέκτονας και αύριο ξενοδόχος, δικηγόρος και αύριο να καλλιεργείτε το δικό σας χωράφι. Σήμερα είσαι μελαχρινή και αποφασίζεις να αλλάξεις το χρώμα των μαλλιών σου και να γίνεις ξανθιά, να γίνεις βετζετέριαν, να αλλάξεις το όνομα σου, την υπηκοότητα και πολλά άλλα. Όλα αυτά λοιπόν που έχεις και κάνεις δεν καθορίζουν απαραίτητα το ποιος είσαι.

Ποιος είμαι λοιπόν;

Η πιο δύσκολη ερώτηση να απαντηθεί. Δεν θα σας απαντήσει κανείς σε αυτή τη ερώτηση και καλό είναι να μην ρωτήσετε κανέναν, αν δεν θέλετε να σας πάρουν για τρελό.
Είναι εσωτερική αυτή η ερώτηση.
Από την παιδική ηλικία προσδιοριζόμαστε, καθοριζόσαστε, συγκρινόμαστε από αυτά που κάνουμε και παράγουμε και προσπαθούμε να αποδείξουμε τις ικανότητες μας. Ειδικά στον εργασιακό χώρο όπου πολλοί οργανισμοί πιστεύουν στο φυσικό ταλέντο ότι «το έχεις» ή δεν το έχεις από οποιαδήποτε αλλά χαρακτηριστικά και δεν αναζητούν άτομα με δυνατότητες ανάπτυξης και βελτίωσης. Γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι έξυπνος και ταλαντούχος. Αποτυχίες δεν χωρούν. Γιατί σημαίνουν ότι δεν αξίζεις, δεν είσαι καλός. Η αποτυχία μπορεί να είναι μια οδυνηρή εμπειρία αλλά δεν σε καθορίζει. “There is not a failure but a feedback”, όπως λέμε στο NLP (ΝευροΓλωσσικοΠρογραμματισμο). Να έχεις όσα αποκτήματα θέλεις. Όμως είναι το «πως υπάρχεις», ο τρόπος της ύπαρξης, που είναι σημαντικό.
Πως είσαι μέσα σου. Εκεί κοιτάς. Βαθιά. Σε αυτό να δώσετε έμφαση γιατί εκεί πάνω στηρίζονται τα έργα σας. Ας κάθε μέρα να γινόμαστε λίγο καλύτεροι.
Γιατί έτσι θα υπάρχουμε και καλύτερα.