03 Οκτ Η μέρα μου στο πιάτο
Το όνομά της κουβαλάει την ιστορία των ελληνικών περιοδικών και η ίδια την ομορφιά και την ευεξία με την οποία ασχολείται επαγγελματικά τα τελευταία χρόνια. Δασκάλα pilates και bodyART, ιθύνων νους πίσω από το σάιτ www.livelifewell.gr και μητέρα ενός εφήβου.
Όλα αυτά αποτυπώνονται στο γαστρονομικό της ημερολόγιο.
Δεν έχω πρόβλημα με το πρωινό ξύπνημα που είναι αρκετά πρωί μιας και πηγαίνω το γιο μου στο σχολείο. Αν και ετοιμάζομαι γρήγορα, μου αρέσει να παίρνω το χρόνο μου. Ανοίγω το ραδιόφωνο για μουσική, αποφεύγω να ακούσω ειδήσεις τόσο νωρίς γιατί πιστεύω με δυσάρεστα τα περισσότερα νέα, δεν ξεκινάς ευχάριστα τη μέρα. Πριν φτιάξω καφέ, αφιερώνω περίπου 15 λεπτά στον εαυτό μου κάνοντας ασκήσεις και διατάσεις για το σώμα και face yoga. Πίνω ντεκαφεϊνέ τους τελευταίους μήνες (γαλλικό χωρίς ζάχαρη και με ελάχιστο γάλα για να γίνει ο μπλακ σκούρος καφέ. Όταν κάνει πολλή ζέστη το γυρνάω σε κρύο). Αυτή την ώρα με τον καφέ απλώς τρώω κάτι λίγο όπως ένα κομμάτι από μια μπάρα δημητριακών, ίσα-ίσα για να μη φύγω από το σπίτι νηστική- είναι ακόμα αρκετά νωρίς για το βιολογικό μου ρολόι. Αργότερα όμως, μετά το πρωινό μάθημα, πεινάω κανονικά. Τα γεύματα μου είναι μικρά και συχνά. Για πρωινό, συνήθως τρώω μία φέτα ψωμί ολικής άλεσης με τυρί κόταζ ή ρικότα, υπάρχουν όμως φορές που θα βάλω φρούτα στο μπλέντερ με κουάκερ ή θα προτιμήσω γιαούρτι με μέλι. Πριν απ’ όλα όμως πίνω ένα ποτήρι νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Είναι το «εσωτερικό ντους του οργανισμού μου.
Υπάρχουν όμως και φορές που θα κατέβω και στο da Capo για καφέ. Είναι μία συνήθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια όταν με μερικές μαμάδες κατεβάζαμε τα παιδιά μας στη στάση του σχολικού και μετά πηγαίναμε εκεί για καφέ. Τώρα, δεν κατεβάζουμε τα παιδιά μας, αλλά συνεχίζουμε να μαζευόμαστε 2-3. Έχει τη φάση της αυτή η ώρα. Οι πελάτες είναι στάνταρ και κάθονται στις ίδια τραπέζια. Ένα μοντέρνο καφενείο! Εδώ, τις περισσότερες φορές πίνω εσπρέσο, εκτός πάλι όταν κάνει πολλή ζέστη και τον πίνω φρέντο. Τις Κυριακές ετοιμάζουμε μεγάλα πρωινά με το γιο μου. Αυγά σκραμπλ, pancakes, French toasts ανάλογα με τι έχουμε όρεξη! Αλλά αν θέλω να φάω ένα ωραίο σάντουιτς τις καθημερινές θα το πάρω από το dα Capo ή το Al Fiere (Σέκερη). Κάποιες Κυριακές, όταν κατεβαίνει κέντρο ο αδελφός μου με τις κόρες του, πηγαίνουμε στο Mama Roux.
Τις περισσότερες φορές όμως τρώω σπίτι μου φαγητό που θα έχουμε φτιάξει. Λόγω του παιδιού, υπάρχει ένα πρόγραμμα, ποια μέρα μαγειρεύουμε τι. Έπειτα, μου αρέσει το σπιτικό φαγητό, ξέρω με τι υλικά έχει φτιαχτεί. Έχω μία κυρία που έρχεται δύο φορές την εβδομάδα να με βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού. Τα λαδερά της είναι υπέροχα, οπότε κάθε Παρασκευή που έχουμε λαϊκή στη γειτονιά μου στο Κολωνάκι της φέρνω διάφορα λαχανικά, ανάλογα με την εποχή, να φτιάξει. Εγώ, φτιάχνω πιο εύκολα πιάτα που ετοιμάζονται γρήγορα, όπως ωραίες τυρόπιτες και κις, πάστα με ντομάτα ή σολωμό με σάλτσα ντιλ αλλά και φακές και ιδιαίτερες σαλάτες! Σπάνια παραγγέλλουμε από ντελίβερι, και αυτό θα γίνει μόνο όταν έχει καλέσει ο γιος μου φίλους κ αντί για μακαρονάδα θέλουν πίτσα.
Τα αγαπημένα μου εστιατόρια είναι στη γειτονιά μου. Και ο λόγος είναι επειδή όλη μέρα λόγω της δουλειάς μου κάνω πολλές μετακινήσεις, το βράδυ θέλω να πάω κάπου κοντά, και αν μπορώ με τα πόδια ακόμα καλύτερα! Balthazar και Jimmy and the Fish το καλοκαίρι (οκ είναι λίγο πιο μακριά), Ράτκα, Scala Vinoteca, Οικείο, Mohnblumchen, Stinking Bishop, Malconi’s και λίγο πιο κάτω στο Ρουφ, τα «Πρόσωπα». Τις περισσότερες φορές παραγγέλνω σολωμό, εκτός αν υπάρχει ταλιάτα και η αγαπημένη μου πίτσα είναι με προσούτο, ρόκα και παρμεζάνα ή μοτσαρέλα.
Στα εστιατόρια με κερδίζει ένα κέρασμα στο τέλος και μ’ εκνευρίζουν οι δικαιολογίες για το κακό σέρβις. Γενικά όμως εκτιμώ την ευγένεια, το χαμόγελο, τη γρήγορη εξυπηρέτηση.
Από το ψυγείο μου δεν λείπουν τα τυριά, η γαλοπούλα, ψωμί για τοστ ή πίτες (wraps) γάλα και κάποιος χυμός, λαχανικά και φρούτα, γιαούρτια, αυγά, κρασί, μπύρες, αναψυκτικά (για κάποιον που θα έρθει γιατί εμείς σπανίως πίνουμε), μαύρη σοκολάτα, το φαγητό της ημέρας και διάφορες σάλτσες. Στο ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχουν σχεδόν τα πάντα για να μπορούμε να ετοιμαστούμε ανά πάσα στιγμή φαγητό! Σ ένα ντουλάπι έχω διάφορα είδη ζυμαρικών και είδη ρυζιού, όσπρια, τόνο, καλαμπόκι, κονσερβοποιημένες ντομάτες και πολτό, αλεύρι κα που χρειάζονται για να φτιαχτεί ένα φαγητό. Σε ένα άλλο ντουλάπι, έχω ξεχωρίσει τα πιο «πρωινά» είδη, δημητριακά, καφέδες και ροφήματα σοκολάτας, τσάι και άλλα παρεμφερή, μέλι και μαρμελάδες, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς, κριτσίνια, μπισκότα (βρώμης) και κουλουράκια.
Δεν έχω γαστρονομικές εμμονές, ωστόσο δεν μου αρέσουν όσα έχουν μορφή ζελέ (ζελέ και κρεμ καραμελε), είναι σε γλοιώδη υφή (πχ σαλιγκάρια, πατσάς), έχουν χνούδι (μπάμιες) ή είναι σούπες (μ’ εξαίρεση τη ψαρόσουπα και τις σούπες βελουτέ). Το στομάχι μου δεν τα πάει καλά με τις βαριές, καυτερές και έντονες γεύσεις. Από την άλλη δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο αγαπημένο φαγητό. Μου αρέσουν οι πλούσιες, μεγάλες και ευφάνταστες σαλάτες και το ψάρι, η φάβα αλλά και ένα ωραίο γιουβέτσι με κριθαράκι, όπως το φτιάχνει η νονά του γιου μου. Όμως θα καταλάβατε ότι είμαι φαν της μεσογειακής κουζίνας για τη μεγάλη της ποικιλία.
Είπα ποικιλία και θυμήθηκα ότι αγαπώ περισσότερο τις λευκές ποικιλίες κρασιού χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι θα πω όχι σε ένα καλό κόκκινο. Αγαπημένες ετικέτες, Τεσσερις Λίμνες, Thema Παυλιδης, Κτήμα Γεροβασιλειου και Κτήμα Άλφα, Βιβλία Χώρα. Μου αρέσει το κρασί, κάποτε που θα έχω το χρόνο θέλω να μάθω περισσότερα. Προς το παρόν το ευχαριστιέμαι πίνοντας το! Και έξω τις περισσότερες φορές πίνω κρασί, ωστόσο μπορεί να πιω κάποια φορά μπύρα (συνήθως το καλοκαίρι) ή βότκα με λεμόνι. Δεν βγαίνω τόσο συχνά έξω, η μέρα μου είναι αρκετά μεγάλη, αλλά αν είναι καμιά φορά για ποτό πηγαίνω κάπου πολύ κοντά στο σπίτι μου, όπως στη Ράτκα, στο Minnie the Moocker και μέχρι πρόσφατα στο Μάι Τάι.
Είμαι της σοκολάτας… και αγαπημένο γλυκό είναι οτιδήποτε έχει σχέση με αυτή. Παλιά τρελαινόμουν για προφιτερόλ, τώρα μου αρέσει περισσότερο το σουφλέ σοκολάτα, όταν αρχίζει να τρέχει η ζεστή σοκολάτα από μέσα είναι ότι πιο λαχταριστό. Το καλύτερο παγωτό σοκολάτα το έχω φάει στον Πόρο, στο Βεσσαλά. Μου αρέσει επίσης πολύ και το τιραμισού και το γλυκό με κάστανο.
Αλμυρή αλλά και σοκολατένια είναι και η γευστική μου ανάμνηση από την παιδική ηλικία μου. Όταν είμαστε μικρά, θυμάμαι το σουφλέ με τυρί και τη μους σοκολάτα που μας έφτιαχνε η μητέρα μου, το παστίτσιο με λεπτά ωστόσο μακαρόνια κ με λεπτή στρώση μπεσαμέλ της γιαγιάς μου, το μεγάλο κοκ που αγοράζαμε από το φούρνο κάθε απόγευμα από το μέρος που παραθερίζαμε τα καλοκαίρια (έχω να φάω από τότε!), τα παγωτά Σικάγο από ζαχαροπλαστείο, τις πατάτες τηγανίτες κ το μιλκ σεικ του Βυζαντινού, στο Χίλτον. Άλλες εποχές… Και από το ταξίδι στο χρόνο θα σας πάω ταξίδι στον Πόρο. Εκεί που έκανα φέτος καλοκαιρινές διακοπές οπού έχει η μητέρα μου ένα σπίτι ακριβώς πάνω στη θάλασσα. Έμεινα σχεδόν ένα μήνα, είχα πολύ καιρό να μείνω τόσο, αλλά είχα ανάγκη να ξεκουραστώ κ να μη κάνω τίποτα. Μου αρέσει πολύ ο Πόρος, όπως μου αρέσει πολύ κ η Πάτμος, για άλλους λόγους. Ο Πόρος είναι ζεν, προσφέρεται για χαλάρωση. Ένα από τα αγαπημένα μου εστιατόρια εκεί είναι η Θεανώ για τις ανοιχτές σαρδέλες με ντομάτα που κάνει κ την καταπληκτική ρόκα σαλάτα, πηγαίνω στον Βασίλη τον Μουρτζούκο για την στραπατσάδα που μου φτιάχνει και τα έτοιμα του, αλλά και στο Prima Sera για σπαγγέτι με θαλασσινά. Στο εξωτερικό θυμάμαι ότι έχω φάει το καλύτερο φαγητό στο Παρίσι στο L‘ Orangerie. Έχω φάει όμως εξίσου υπέροχα σε μικρές τρατορίες στην Τοσκάνη.
Το γούστο μου στο φαγητό είναι απλό και λιτό. Δεν μου αρέσουν οι πολύπλοκες γεύσεις και οι περίπλοκοι συνδυασμοί στα φαγητά. Δίνω όμως μεγάλη σημασία στις πρώτες ύλες κ στον τρόπο που ένα φαγητό είναι μαγειρεμένο, είμαι ιδιαίτερα απαιτητική από έναν επαγγελματία. Ίσως κ για αυτό δεν τρώω συχνά έξω.
http://www.fnl-guide.com/gr/el/my-day-on-a-plate/ainola-terzopoulou/#sthash.l89CYZL4.dpuf