Η «άνεση» του χρόνου

[dropcap]Π[/dropcap]ιστεύω ότι για τις περισσότερες γυναίκες είναι το ορόσημο για την πρώτη κρίση με το χρόνο. Τότε που στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και αρχίζεις να παρατηρείς πιο προσεκτικά τα σημάδια του χρόνου. Τις μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια, τις οριζόντιες γραμμές στο μέτωπο, την κάθετη ανάμεσα στα φρύδια. Είναι τότε που αρχίζεις να ρωτάς για το μπότοξ και το υαλουρονικό, να μαθαίνεις για τη μεσοθεραπεία, να κάνεις δερμοαπόξεση. Να διαβάζεις για τις καινούριες κοσμητικές βελτιώσεις και τις νέες εξελιγμένες τεχνικές. Διδακτορία της νεότητας χαρακτηρίζουν μερικοί την εποχή  που ζούμε, όμως το ζητούμενο δεν είναι εδώ και αιώνες η παράταση της νεότητας

Η διαφορά είναι η ψυχολογική μας διάθεση με την οποία στεκόμαστε κάθε φορά μπροστά στον καθρέφτη μας. Άλλες μέρες δυσανασχετούμε με τις ρυτίδες που βλέπουμε και άλλες δεν τις παρατηρούμε καθόλου.

Δεν είμαι εναντίον στις αισθητικές επεμβάσεις. Όμως είναι διαφορετικό να κάνεις πράγματα υποκύπτοντας σε έναν υπέρτατο ναρκισσισμό μην αποδεχόμενο ότι το πρόσωπο και το σώμα αλλάζουν και  διαφορετικό να κάνεις πράγματα για να διατηρείς τη φόρμα και την υγεία και να περιποιείσαι την ομορφιά σου που θα σε κάνουν να αισθάνεσαι καλύτερα.

Ωστόσο, επειδή η περίοδος της κρίσης έρχεται κάθε επτά χρόνια, όπως λένε, αν καταφέρουμε να την περάσουμε με επιτυχία διατηρώντας την αυτοπεποίθηση μας, τα πράγματα θα κυλήσουν πιο ομαλά. Και επειδή ο χρόνος φέρνει και γνώση και η γνώση αποδοχή, όταν είσαι άνετος με τον εαυτό σου, τότε μπορείς να δεχτείς (σχεδόν) τα πάντα. Και τότε οι ρυτίδες δεν θα μας πολυ-απασχολούν. Έως τότε όμως μπορούμε να τις καθυστερήσουμε! Μέχρι την επομένη κρίση, έχω μερικά χρόνια μπροστά μου…