21 Οκτ Γράφοντας με το χέρι

Δεν ξέρω αν έχει μείνει κατάλοιπο από τα μαθητικά μου χρόνια που δεν είχαμε υπολογιστή, μου αρέσουν τα τετράδια. Για αυτό και μου αρέσει πολύ να μπαίνω σε χαρτοπωλεία ή σε οποιοδήποτε άλλο μαγαζί που πουλάει τετράδια. Και αν τότε έβρισκες μόνο τα κλασικά μπλε και σε ένα μέγεθος, τώρα βρίσκεις τετράδια σε τόσα πολλά χρώματα, σχέδια και μεγέθη που δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Περνάω αρκετή ώρα να τα κοιτάω μέχρι να αποφασίσω ποιο να αγοράσω.

Όταν πήγαινα σχολείο, γράφαμε. Με μολύβι και στυλό, είχαμε γόμες και ξύστρες. Μαθαίναμε να κάνουμε ωραία γράμματα, ήταν σημαντικό,  και μπορώ να πω ότι κάνω ωραία γράμματα. Ίσως όχι τόσο ωραία όσο ο παππούς μου που ακόμα θαυμάζω τον γραφικό του χαρακτήρα στις κάρτες που μου έγραφε. Όλες μας οι εργασίες –τότε- ήταν γραμμένες σε χαρτί και για αυτό τα γράμματα μας έπρεπε να ήταν ευανάγνωστα για να μπορούν να διαβαστούν εύκολα. Μπορώ να γράφω με πολλούς γραφικούς χαρακτήρες και έχω αλλάξει γραφικούς χαρακτήρες. Πλάγια, μεγάλα και στρογγυλά, πιο μικρά, ενωμένα και με «ουρές» σε μερικά γράμματα. Ίσως, πάλι, να ήμουν και επηρεασμένη από τις γραμματοσειρές που είχε φτιάξει -τότε- και ο πατέρας μου.  Επίσης, κρατούσα ημερολόγιο. Τώρα μπορεί να μην γράφω ημερολόγιο αλλά γράφω τις σκέψεις μου σε τετράδια.  Στα 15 μου, η πρώτη μου δουλειά στο περιοδικό (Γυναίκα) ήταν να διαβάζω τα γράμματα των αναγνωστριών που ερχόντουσαν με το ταχυδρομείο- και πιστέψτε με, λαμβάναμε πολλά-και να τα καθαρογράφω στη γραφομηχανή διορθώνοντας οποιοδήποτε ορθογραφικό ή λεκτικό λάθος, για να μπορεί μετά να τα πάρει ο τυπογράφος.

Τώρα, τα κείμενα και τα άρθρα τα γράφω στον υπολογιστή. Εξακολουθώ όμως να κρατάω σημειώσεις σε τετράδια, να έχω ημερολόγιο, και στην τσάντα μου πάντοτε ένα μικρό μπλοκάκι και ένα στυλό. Ίσως για αυτό χάρηκα όταν διάβασα στα νέα ότι, σήμερα, σε μια εποχή που σε όλο τον κόσμο η γενική τάση είναι η εκπαίδευση να γίνεται όλο και πιο ψηφιακή, τα παιδιά που γράφουν συχνά με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή με το χέρι αντί να χρησιμοποιούν πληκτρολόγιο, μαθαίνουν περισσότερα πράγματα και τα θυμούνται καλύτερα, όπως υποστηρίζει μια νέα μικρή νορβηγική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Όντρεϊ βαν ντερ Μέερ του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Τροντχάιμ, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «Frontiers in Psychology», μελέτησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 12 παιδιών και 12 νέων ενηλίκων. Οι συμμετέχοντες φορούσαν μια ειδική κάσκα με 250 ηλεκτρόδια με ευαίσθητους αισθητήρες, που κατέγραφαν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, καθώς έγραφαν επί 45 λεπτά με το χέρι ή πληκτρολογούσαν στον υπολογιστή. Όπως αναφέρεται, διαπιστώθηκε ότι ο εγκέφαλος τόσο των παιδιών όσο και των νέων ενηλίκων ήταν πολύ πιο δραστήριος στη διάρκεια του γραψίματος με το χέρι από ό,τι κατά την πληκτρολόγηση.

«Η χρήση στυλό ή μολυβιού και χαρτιού δίνει στον εγκέφαλο περισσότερα ερεθίσματα για να διατηρήσει τις μνήμες. Πολλές αισθήσεις ενεργοποιούνται, όταν πιέζει κάποιος την πένα στο χαρτί, βλέποντας τα γράμματα που γράφει και ακούγοντας τον ήχο του γραψίματος. Αυτές οι αισθητηριακές εμπειρίες δημιουργούν επαφές ανάμεσα σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και ανοίγουν τον εγκέφαλο στη μάθηση. Έτσι, μαθαίνουμε και θυμόμαστε καλύτερα», ανέφερε η Βαν ντερ Μέερ, η οποία μελετά το ζήτημα από το 2017. Όπως είπε, είναι σημαντικό τα παιδιά να ενθαρρύνονται να σχεδιάζουν και να γράφουν με το χέρι από μικρή ηλικία, ιδίως στο σχολείο. Αν και θεωρεί ότι η ψηφιακή μάθηση όντως έχει πολλές θετικές πλευρές, παράλληλα θα πρέπει να προωθείται και το γράψιμο με το χέρι, έστω και κατ’ ελάχιστον. «Λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις των τελευταίων αρκετών ετών, διακινδυνεύουμε μία ή περισσότερες γενιές να χάσουν την ικανότητα να γράφουν με το χέρι. Η έρευνα μας και άλλες δείχνουν πως κάτι τέτοιο θα ήταν μια πολύ άτυχη συνέπεια της αυξημένης ψηφιακής δραστηριότητας», ανέφερε η ερευνήτρια. «Μερικά σχολεία στη Νορβηγία έχουν γίνει πια τελείως ψηφιακά και παραλείπουν πλήρως το γράψιμο με το χέρι. Τα φινλανδικά σχολεία είναι ακόμη πιο ψηφιοποιημένα από ό,τι στη Νορβηγία. Πολύ λίγα πλέον σχολεία περιλαμβάνουν στην εκπαίδευση τους το γράψιμο με το χέρι», τόνισε η Βαν ντερ Μέερ.

Από την άλλη, όπως άλλες έρευνες έχουν δείξει, αρκετοί εκπαιδευτικοί πιστεύουν πως τα πληκτρολόγια δημιουργούν πια λιγότερες δυσκολίες στα παιδιά, τα οποία μπορούν να γράψουν στον υπολογιστή ευκολότερα μεγάλα κείμενα, ενώ δείχνουν να το ευχαριστιούνται περισσότερο.

«Η εκμάθηση της γραφής με το χέρι είναι λίγο πιο αργή διαδικασία, είναι όμως σημαντικό για τα παιδιά να περάσουν αυτή την κοπιώδη φάση. Η χρήση πληκτρολογίου συνεπάγεται τη χρήση των ίδιων κινήσεων για κάθε γράμμα, ενώ το γράψιμο με το χέρι προϋποθέτει πιο πολύπλοκες κινήσεις, κάτι σημαντικό για τον εγκέφαλο. Αν δεν δημιουργήσουμε προκλήσεις για τον εγκέφαλο, τότε δεν θα φθάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Και αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις για τις σχολικές επιδόσεις», αντέτεινε η Βαν ντερ Μέερ.

(πηγή: iefimerida)