01 Απρ Γιατί τα ψέματα που λέμε (πρώτα) στον εαυτό μας, μας πληγώνουν περισσότερο

«Κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο», Σοφοκλής, αρχαίος Έλληνας τραγωδός της κλασικής εποχής της Αθήνας

Όλοι θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και να λέμε την αλήθεια, ωστόσο όλοι έχουμε πει ψέματα. Τα οποία ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία. Τότε που το παιδί βρίσκεται στο στάδιο που αναπτύσσει τη φαντασία του και μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με γεγονότα και καταστάσεις που μπορεί να μην καταλαβαίνει ή που μπορούν ακόμα να τον φοβίζουν. Αργότερα, λέμε ψέματα για να κρύψουμε μικρές ζημιές και σκανταλιές θέλοντας να αποφύγουμε τις δυσάρεστες συνέπειες. Μεγαλώνοντας, για να παρουσιάσουμε μία άλλη εικόνα. Κατά κάποιο τρόπο, είναι μία πτυχή των κοινωνικών σχέσεων.  Επειδή υπάρχουμε ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, μαθαίνουμε όχι μόνο να λέμε ψέματα αλλά και χρησιμοποιούμε το ψέμα.

Μικρά, μεγάλα, αθώα, σοβαρά, πλάθουμε ιστορίες και έχουμε φανεί ανειλικρινείς τόσο με τους άλλους όσο πρωτίστως με τον ίδιο τον εαυτό μας. Επιλέγουμε να πούμε ψέματα. Άλλες φορές επειδή μας βολεύει, μερικές άλλες για να καλύψουμε κάποιες ανάγκες μας, άλλες για να προστατευτούμε ή να αντέξουμε. Επειδή ζωή είναι δύσκολη και τα δεινά είναι πολλά. Το θέμα- ανεξάρτητα από του λόγους-  είναι ότι γνωρίζουμε πότε λέμε ψέματα και πότε αλήθεια. Πως το γνωρίζουμε; Επειδή το νιώθουμε. Όταν είμαστε μόνοι μας. Όταν είμαστε μπροστά στον καθρέφτη. Εκεί, δεν υπάρχει αυταπάτη. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε βραχυπρόθεσμα από τον εαυτό μας αλλά ούτε και να κρύψουμε τα ψέματα μας. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις σκιές μας πριν η μοίρα μας αναγκάσει να τις δούμε. Μπορούμε να είμαστε ειλικρινείς και να το παραδεχτούμε, τουλάχιστον σε μας τους ίδιους; Να δώσουμε βάση στο συναίσθημα, όσο δυσάρεστο και αν είναι, να διερευνήσουμε τους λόγους, να ανακαλύψουμε τι θέλουμε. Δεν είναι απλό.
Όμως μακροπρόθεσμα αξίζει. Γιατί λέγοντας ψέματα και πληγωνόμαστε και πληγώνουμε τους άλλους και υπομονεύουμε το μέλλον μας

Ζούμε –πρωτίστως- με τον εαυτό μας. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτόν. Είμαστε ικανοί να λέμε ψέματα όμως μία από τις θεμελιώδεις αξίες και στοιχείο για την διατήρηση των υγιών σχέσεων είναι η εμπιστοσύνη. Τα ψέματα (μας) βασανίζουν. Είναι προτιμότερο να λέμε την αλήθεια και να μαθαίνουμε την αλήθεια ξέροντας το γιατί, βλέποντας τι φοβόμαστε, κατανοώντας το κίνητρο, παίρνοντας την ευθύνη, διαθέτοντας τη γενναιότητα, επιλέγοντας να αντικρύσουμε αυτές τις αλήθειες μας.
Ακόμα και αν είναι πικρή ίσως τελικά να είναι ο μόνος τρόπος να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, να διατηρήσουμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας όπως και στους άλλους.