One small thing – Ποιος αποφασίζει για εσάς;

Ορισμένες φορές θέλουμε από τους άλλους να αποφασίζουν για εμάς. Πόσο σίγουρες αισθάνεστε όμως ότι αφουγκράζονται αυτά που λέει η καρδιά σας, ώστε να καταλήξουν στη σωστή απόφαση;

Πότε ήταν η τελευταία φορά που πήρατε μία απόφαση εμπιστευόμενες το ένστικτο σας; Που δεν συζητούσατε ώρες με τις φίλες σας, τη μητέρα σας ή την αδελφή σας αναλύοντας καταστάσεις, ακούγοντας τις απόψεις τους, συγκρίνοντας τις γνώμες τους; Η αυτοπεποίθηση είναι βασική προϋπόθεση για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους το κυριότερο αίτημα των ανθρώπων που προσέρχονται για ψυχοθεραπεία είναι, κατά βάση και ουσία, η απόκτηση αυτοπεποίθησης. Η μεγαλύτερη αντίφαση όμως είναι ότι, εκ παραλλήλου πολλοί θα επιθυμούσαν ο άνθρωπος απέναντι τους να αναλάμβανε την ευθύνη της όποιας απόφασης καλούνται να πάρουν. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν βέβαιος τρόπος να μην αποκτήσουν ποτέ αυτοπεποίθηση. Τι εννοούμε ωστόσο λέγοντας ότι ένας άνθρωπος έχει αυτοπεποίθηση; Και αν δεν έχει, πώς την αποκτάει;

Αυτοπεποίθηση είναι αυτό που νιώθει μέσα του ο καθένας. Όχι από αυτά που έχει, αλλά από αυτό που είναι. Η σιγουριά που αισθάνεται, η εσωτερική δύναμη που εκπέμπει. Πώς όμως μπορεί να μην κλονιστεί, στραπατσαριστεί, με όσα συμβαίνουν, συμβιβαστεί ή θαφτεί στα χρόνια που περνάνε; Χρειάζεται δουλειά και προσπάθεια που καμιά φορά μπορεί να είναι περισσότερο κουραστική από οποιαδήποτε άλλη. Γιατί χρειάζεται να πάει πιο πέρα από κοινωνικές πεποιθήσεις, από όσα μας έχουν μάθει από παιδιά και έχει αποδεχτεί αργότερα ως ενήλικες.

Το ζητούμενο είναι να επιδιώξουμε να βρούμε τον αληθινό εαυτό μας και όχι αυτό που-θα-μπορούσαμε-να- είμασταν-αν- θα- ήταν ή αν-θα-είχαμε. Ο Ζαν-Πoλ Σαρτρ, ο Γάλλος φιλόσοφος και λογοτέχνης, υποστήριζε ότι κάθε ξεχωριστό άτομο αποτελεί από μόνο του είδος και ορίζει τον εαυτό του κατά βούληση. Όποιος αρνείται αυτή την πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από κακή πίστη, αποτάσσει δηλαδή οικειοθελώς την ελευθερία του και συνθηκολογεί με το σύστημα, προσδοκώντας επιβράβευση. Με άλλα λόγια, δεν πιστεύει στον εαυτό του, ώστε να μπορεί να αναλάβει τη ζωή του.

Θαυμάζουμε πάντα τους ήρωες και θα θέλαμε να τους μοιάσουμε. Ωστόσο, μέσα μας κρύβουμε έναν ήρωα που θα πρέπει να τον βρούμε. Ουσιαστικά, καλούμαστε να βρούμε το κέντρο του προσωπικού «είναι» και να τολμήσουμε να εφαρμόσουμε αυτά που πιστεύουμε. Πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο να κάνουμε λάθη αλλά είναι αυτά που μας θα μας οδηγήσουν στην εμπειρία. Προκειμένου όμως αυτή η εμπειρία να είναι επιβραβευτική και όχι αποθαρρυντική, καλό είναι να αρχίσουμε με υπολογισμένα ρίσκα και να προχωράμε σταδιακά. Έτσι, κάθε φορά θα ερχόμαστε πιο κοντά στο συναίσθημα της αυτοπεποίθησης και της εσωτερικής ασφάλειας.

Να θυμάστε πάντα ότι κανείς δεν γνωρίζει τις επιθυμίες σας και τα όνειρα σας καλύτερα από εσάς. Μάθετε να τους δίνετε σημασία. Αυτό είναι το πολυτιμότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για εσάς. Για τους άλλους, η πολυτιμότερη συμπαράσταση είναι να τους ακούτε με προσοχή.