06 Μαρ Ημέρα της Γυναίκας
Ημέρα της Γυναίκας. Είναι επέτειος; Είναι γιορτή; Κατά τη γνώμη μου είναι και τα δύο. Αν πριν από 111 χρόνια εκατό σύνεδροι από δεκαεπτά χώρες δεν υιοθετούσαν την πρόταση τριών Γερμανίδων της Λουίζ Τσιτς, της Κλάρα Τσέτκιν και της Κέτε Ντούνκερ να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου η «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας», ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου, σκεφτόμουν ότι δεν θα είχα σήμερα το δικαίωμα της ψήφου, δεν θα είχα πολλά άλλα δικαιώματα και σίγουρα δεν θα είχα εκλεγεί στην 1η Κοινότητα του Δήμου Αθηναίων.
Χρειάστηκε τόλμη και όραμα. Στόχευαν στο μέλλον, αγωνίστηκαν για μία καλύτερη ζωή. Ξεπέρασαν δυσκολίες και υπερέβησαν αμφισβητήσεις. Σήμερα, τουλάχιστον στα περισσότερα κράτη του κόσμου, η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών έχει κατοχυρωθεί νομικά και πρακτικά. Γυναίκες εργάζονται ως υψηλόβαθμα στελέχη σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους, ακόμα και σε ανδροκρατούμενα, όπως ακόμα λέμε, επαγγέλματα. Γυναίκες έχουν γίνει διευθύντριες, επιστήμονες, καθηγήτριες πανεπιστημίου, δικαστές, επιχειρηματίες, βουλευτές, αρχηγοί κομμάτων, δήμαρχοι, αντιπρόεδροι, πρόεδροι, αστροναύτες. Παράλληλα διατηρούν και τους άλλους ρόλους. Της μητέρας, της συζύγου, της νοικοκυράς. Κάνουν δουλειές που δεν θεωρούνται εργασία που ξεκινούν από το πρωί και τελειώνουν αργά το βράδυ.
Σήμερα, η γυναίκα έχει περισσότερες επιλογές και θέματα να διαχειριστεί και μεγαλύτερες ευθύνες. Έχουμε όμως και μεγαλύτερα διλλήματα για να κρατήσουμε ισορροπία όταν μπερδευόμαστε με κοινωνικές, ηλικιακές, ηθικές, οικονομικές, θρησκευτικές, οικογενειακές, πολιτικές πεποιθήσεις, αντιλήψεις και στερεότυπα. Ίσως από την άλλη, να είναι αυτή η πολλαπλότητα των δυνατοτήτων μας και η πολυπλοκότητα της φύσης μας που μας χαρακτηρίζει και μας έχει δώσει δύναμη και δυναμισμό, αναγνώριση και θαυμασμό, γνώση και σοφία.
Την 1η Φεβρουαρίου του 1950 , ενώ οι Ελληνίδες δεν είχαν ακόμα δικαίωμα ψήφου κι ο εμφύλιος βύθιζε τη χώρα, ο παππούς μου Ευάγγελος Τερζόπουλος επιχειρεί ένα μεγάλο τόλμημα. Να κυκλοφορήσει το πρώτο γυναικείο περιοδικό «Γυναίκα και Σπίτι» που αργότερα γίνεται «Γυναίκα». «Η βασική ιδέα πάνω στην οποία στηρίχτηκε η έκδοση του περιοδικού που κρατάτε αυτή τη στιγμή στα χέρια σας, αγαπητή αναγνώστρια, προήλθε από το γεγονός ότι στον τόπο μας – αντίθετα μ’ ό,τι γίνεται σ’ όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου- δεν υπάρχει ούτε ένα αποκλειστικά γυναικείο περιοδικό που να θίγει και να ερευνά όλους τους τομείς ανάμεσα στους οποίους ζει και κινείται η σύγχρονη γυναίκα…” είναι η φράση με την οποία αρχίζει το πρώτο σημείωμα του.
Ο παππούς μου αγαπούσε τη γυναίκα του και θαύμαζε τις γυναίκες.
Με έχουν ρωτήσει αν θαυμάζω κάποια γυναίκα για να αναφέρω στη γιορτή της Ημέρας της Γυναίκας. Σκεφτόμουν ότι είναι πολλές που θεωρώ αξιοθαύμαστες. Είναι γυναίκες που έχουν εμπνεύσει. Που ξεχωρίζουν για την αποφασιστικότητα τους. Αν δεν υπήρχαν αυτές πολλά πράγματα δεν θα είχαν γίνει. Από την Μαρία Κιουρί για την ανακάλυψη του ράδιου και τις μελέτες για τη ραδιενέργεια, η οποία είναι η πρώτη γυναίκα στη Γαλλία που της δόθηκε έδρα πανεπιστημίου, κέρδισε βραβείο Νόμπελ και ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε δύο βραβεία Νόμπελ μέχρι την Εστέ Λώντερ, μία από τις πλουσιότερες και αυτοδημιούργητες και με τη μεγαλύτερη επιρροή γυναίκες επιχειρηματίες της Αμερικής και την τεράστια συμβολή της που έχει κάνει με την εκστρατεία στη μάχη κατά του καρκίνου του μαστού. Την Αμέλια Έρχαρτ την πρώτη γυναίκα πιλότο που πέταξε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό, την Ανέτ Κέλερμαν που διεκδίκησε το δικαίωμα των γυναικών να φορούν μαγιό, την Μπέρθα Βον Σούτνερ την πρώτη γυναίκα ακτιβίστρια που απονεμήθηκε βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, την Μάργκαρετ Θάτσερ, την Ελένη Σκούρα την πρώτη εκλεγμένη γυναίκα στην ιστορία του ελληνικού κοινοβουλίου και την Μαρία Χορς που άλλαξε την ιστορία του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα. Στον κατάλογο μπορώ να προσθέσω πολλά ονόματα. Ωστόσο πρώτο από όλα θα έβαζα το όνομα της μητέρας μου. Σε αυτήν οφείλω τις αξίες που μου έχει μεταφέρει για να μπορώ να αναγνωρίσω τις αξίες στις άλλες γυναίκες. Διακεκριμένες ή μη.
Φέτος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αφιερώνει τη φετινή Ημέρα της Γυναίκας στον παγκόσμιο αγώνα των γυναικών κατά της κρίσης του COVID-19. Στις εργαζόμενες στον τομέα της υγείας, στις πωλήτριες που κρατούν ανοικτά τα σουπερμάρκετ, στις μητέρες που φροντίζουν τα παιδιά τους κατά την εργασία τους από το σπίτι, σε όσες έχασαν τη δουλειά τους αλλά και στις γυναίκες θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Και σε αυτή τη δύσκολη κρίση που περνάμε είναι οι γυναίκες που κρατούν την ισορροπία.
Λένε ότι το μέλλον θα ανήκει στη γυναίκα, προτιμώ ωστόσο ένα κόσμο που να μην έχει διαχωρισμούς και η ισότητα θα είναι δεδομένη ανάμεσα στα δύο φύλλα.