19 Απρ One small thing – «Όλα καλά, δόξα τω Θεώ»

Ήταν το πιο παράξενο Πάσχα που έχω κάνει. Το πιο αλλόκοτο, το πιο διαφορετικό. Η ζωή όμως τώρα είναι διαφορετική. Και πραγματικά αλλόκοτη. Οι λέξεις πανδημία, καραντίνα, λοκντάουν περιγράφουν τη σημερινή μας κατάσταση. Αντί να είμαι έξω με την οικογένεια μου και τους φίλους μου, για να είμαστε όλοι καλά μένουμε ο καθένας στο σπίτι του, σε συναντάω αλλά κρατάω απόσταση, σ’ αγαπάω αλλά δεν μπορώ να σε αγκαλιάσω και να σε φιλήσω. Μένω μόνη, αλλά δεν είμαι μόνη. Οι περισσότεροι φίλοι μου είναι στην ίδια θέση με μένα. Και ίσως ο περισσότερος κόσμος, σε όλο τον κόσμο, βιώνοντας τα ίδια συναισθήματα. Ανάμεικτα συναισθήματα.

Κυριακή του Πάσχα, σήμερα, Χριστός Ανέστη. Θάνατος και ανάσταση, θλίψη και χαρά, η ανάσταση δεν κατάργησε το θάνατο, αλλά έδωσε την έννοια της συνέχειας της ζωής. Μία έννοια που συναντάμε όχι μόνο στη δική μας θρησκεία αλλά και σε άλλες ακόμα και στη μυθολογία. Διαχρονικό το θέμα, για αυτό και μαζί με τις ευχές, το μήνυμα είναι να βιώσουμε και την ανάταση της ψυχής μας. «Πως είσαι»; με ρωτούν. «Όλα καλά, δόξα τω Θεώ», απαντάω. Το νέο μου «φυσιολογικό» στο «μενουμεσπίτι» δεν είναι τόσο διαφορετικό από το παλιό. Εξακολουθώ να κοιμάμαι νωρίς και να ξυπνάω την ίδια ώρα. Βρίσκω τρόπους αναψυχής και έχω φτιάξει το πρόγραμμα μου. Αλλά μέχρι εδώ. Δεν υπάρχουν μεγαλύτερα προγράμματα και πλάνα. Ακόμα δεν έχω δει τους γονείς μου, δεν ξέρει ακόμα η αδελφή μου αν θα ακυρώσει το γάμο της που είναι να γίνει φέτος το καλοκαίρι, ο μικρός μου αδελφός ακύρωσε τη βάπτιση της Σιέννας που ήταν να γίνει τον επόμενο μήνα, ο γιος μου τελειώνει φέτος πανεπιστήμιο στο εξωτερικό αλλά είναι εδώ μη γνωρίζοντας τι θα γίνει, το ίδιο και εγώ, αναρωτιέμαι για πολλά πράγματα, υπάρχουν πολλές ερωτήσεις με αβέβαιες απαντήσεις. Για όλους μας. Στις μικρές όμως, κοινές ίσως φράσεις, όπως την παραπάνω, βρίσκω τις απαντήσεις. Σε αυτές κατανοώ τον κόσμο, βλέπω τη ζωή, έχω επίγνωση για τη ζωή μου και συναντώ τον εαυτό μου. Και αν φέτος δεν τσουγκρίσαμε (όλοι) αυγά με τους αγαπημένους μας, εύχομαι να είμαστε καλά, να είναι “όλα καλά, δόξα τω Θεώ’ και σύντομα μαζί, από κοντά, να κάνουμε όλα αυτά που μας φέρνουν κοντά και μας ενώνουν.