01 Σεπ One small thing – Το παρόν ευ ποίει.

“Να καθιστάς ευχάριστο τον παρόντα χρόνο σου”.
θαλής Μιλήσιος

Πότε πέρασε το καλοκαίρι πότε ήρθε το φθινόπωρο, θα σκέφτονται πολλοί. Είναι όμως έτσι;
Ο χρόνος είναι αυτός που είναι. Καθετί δημιουργικό στη ζωή έχει βάση το χρόνο. Σε μας φαίνεται αν περνάει γρήγορα η αργά. Γιατί τις περισσότερες φορές τον κρίνουμε από τα συναισθήματα μας. Περνάμε ωραία, περνάει γρήγορα. Είμαστε στεναχωρημένοι; Περνάει αργά.

Στο έργο του «Περί της συντομίας της ζωής», ο Σενέκας μιλά για την αξία του χρόνου. Ανάμεσα σε άλλα, αναφέρει ότι πολλοί θεωρούν πως η ζωή είναι σύντομη. Στην πραγματικότητα όμως, εμείς είμαστε εκείνοι που συντομεύουμε το χρόνο της ζωής μας, σπαταλώντας το χρόνο μας. Είναι λοιπόν το ζητούμενο πώς αξιοποιούμε το χρόνο, όταν αυτός κυλάει στην κλεψύδρα της ζωής και μη γνωρίζοντας το πεπρωμένο μας, γιατί αυτό είναι εκείνο στο οποίο δεν έχουμε τον έλεγχο;

Σίγουρα υπάρχουν μέρες βαρετές και μέρες υπέροχες, άλλες δύσκολες, κάποιες κουραστικές. Μέρες που θα αισθανόμαστε στα πάνω μας και μέρες που θα είμαστε στα κάτω μας. Ακόμα όμως και σε αυτές τις ημέρες όλα έχουν να κάνουν με το χρόνο. Και το ταβάνι να κοιτάμε πάλι τον αξιοποιούμε και ας δεν το βλέπουμε έτσι. Στην σιωπή μας ερχόμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας, τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς μας, τις αγωνίες μας, τους φόβους μας, τη φύση μας, όπως έλεγαν οι αρχαίοι. Δεν είναι όλα στο «κάνουμε». Ο χρόνος δεν κρίνεται μόνο εκεί. Είναι και στο «είναι». Στο εδώ. Για την πορεία και την εξέλιξη μας στη ζωή, που μόνο όσο ο χρόνος περνάει καταλαβαίνουμε πόσο σύντομη είναι, επειδή ακριβώς δεν γνωρίζουμε τη διάρκεια του παρόντος.

Καλό μήνα, καλή «νέα» χρόνια, χρόνια πολλά σε όλους που γιορτάζουν σήμερα τα ονόματα που δεν συμπεριλαμβάνονται στο εορτολόγιο της εκκλησίας, ανάμεσα τους και εγώ.

Καλές (αξιοποιημένες) μέρες να δημιουργούμε