31 Δεκ Όταν η μέρα δεν είναι εύκολη

[dropcap]Μ[/dropcap]ερικές φορές τα πράγματα είναι αντιθέτως ανάλογα. Όπως η χθεσινή μέρα. Που είχε τη ψύχρα του χειμώνα αλλά ήταν υπέροχα ηλιόλουστη. Από αυτές τις μέρες που θέλεις να σε βρει εκτός της πόλης. Όμως σε βρίσκει να διεκπεραιώνεις οφειλές, να τρέχεις για εκκρεμότητες, να στέκεσαι σε ατελείωτες ουρές. Όμως δεν είναι αυτά που τη χαλάνε. Είναι τ’ άλλα που μας σφίγγουν και δημιουργούν τους κόμπους. Για τα οποία θα θέλαμε να φωνάξουμε όμως γνωρίζουμε ότι το αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει μία τέτοια κατά μέτωπο σύγκρουση να μην είναι καλό για καμία πλευρά, θα θέλαμε να τους γυρίσουμε την πλάτη όμως κάποια στιγμή ξέρουμε ότι θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας. Χρειάζεται να δείξεις συναισθηματική ψυχραιμία για να μην πατηθεί το κόκκινο κουμπί που έχεις μέσα σου. Από την άλλη, είναι ο φίλος σου που καταθέτει τις πινακίδες όταν ένας τέως υπουργός κυκλοφορεί με πλαστές , είναι η φίλη σου που της χρωστούν λεφτά από εταιρίες που έχουν κλείσει και έχουν ξανά ανοίξει με άλλο τρόπο, είναι ο ξαφνικός θάνατος ενός κοντινού σου ανθρώπου που σε κάνει να αναλογίζεσαι, είναι ο θίασος του παραλόγου που βλέπεις, ακούς και ζεις κάθε μέρα χωρίς να το επιλέξεις. Όμως έχεις μια επιλογή χωρίς να παραβλέπεις αυτά που συμβαίνουν. Και χωρίς να τα απορρίπτεις. Τη στάση που θα κρατήσεις. Τις αντιδράσεις που θα έχεις. Την ικανότητα που θα αναπτύξεις ώστε να αναπροσαρμοστεί στις καινούριες καταστάσεις. Τους χειρισμούς που θα κάνεις, τη δύναμη που θα βρεις για να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα που βιώνεις. Είναι εύκολο; Η απάντηση είναι ότι η ίδια η ζωή είναι δύσκολη, εμείς – για κάποιο λόγο- έχουμε πιστέψει ότι είναι εύκολη. Και στις αναποδιές και στα εμπόδια, στις δυσκολίες και στις δοκιμασίες, στα βάρη και στα προβλήματα, στις εντάσεις και στις συγκρούσεις, στις μαύρες στιγμές και στις σκοτεινές πλευρές γκρινιάζουμε, κάνουμε πίσω και ευχόμασταν να είχαμε το μαγικό ραβδάκι που θα τα εξαφάνιζε ή θα μετάτρεπε την κολοκύθα σε άμαξα. Σ’ ένα βιβλίο είχα διαβάσει ότι χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να είσαι δυστυχισμένος, παρά ευτυχισμένος. Κοιτάω γύρω μου τους ανθρώπους, ακούω τις συζητήσεις τους. Ναι, υπάρχει κρίση, υπάρχουν πρακτικά προβλήματα που πρέπει να λυθούν, υπάρχουν πράγματα που δεν θέλουμε να συμβαίνουν. «Ένας άνθρωπος είπε στο Σύμπαν: Κύριε, υπάρχω. Παρ’ όλα αυτά, απάντησε το Σύμπαν, το γεγονός αυτό δεν μου δημιουργεί καμία αίσθηση υποχρέωσης» Σήμερα, η μέρα δεν είναι ηλιόλουστη. Να γκρινιάξουμε ή να την αποδεχτούμε όπως έχει; Όλα όσα υπάρχουν, υπάρχουν εδώ και τώρα. Αύριο μπορεί να είναι διαφορετική. Ένας νέος χρόνος μπαίνει.