02 Μάι Αίσθηση της ταυτότητας μας

[dropcap]Τ[/dropcap]ο πώς αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω και μέσα μας, είναι ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει εδώ και πολλά χρόνια φιλόσοφους, θρησκευτικούς ηγέτες, ψυχολόγους, ανθρώπους της επιστήμης και της πνευματικότητας. Έχει απασχολήσει και μένα κατά καιρούς, φαντάζομαι και πολλούς από σας. Για πρώτη φορά ένιωσα αυτή την αλλαγή στην αίσθηση της ταυτότητας μου, όταν χώρισα από το γάμο μου. Πέρα από ποιος φταίει και τι έγινε, όταν πέρασε ο πρώτος καιρός και τα πράγματα ξανά απόκτησαν την κανονικότητα τους, άρχισα να δέχομαι την αλήθεια. Αυτή που ήταν πάντα εκεί και δεν έβλεπα ξεκάθαρα.

Η αλήθεια αυξάνει τη συνειδητότητα μας. Την επίγνωση δηλαδή που έχουμε για τα συναισθήματα και το περιβάλλον μας . Δεν είναι εύκολο να την πεις αλλά ούτε και να την ακούσεις. Θεωρώ ότι είναι μια σταδιακή διαδικασία. Πρέπει να είσαι αρκετά ειλικρινής με τον εαυτό σου, όσο και αν πονάνε αυτά που θα αποκαλυφθούν, όμως μαζί με την αλήθεια έρχεται και μία βαθιά κατανόηση που οδηγεί σε μία ψυχική ελευθερία χωρίς τους δεσμούς διαφόρων αρνητικών συναισθημάτων.

Τη μεγάλη όμως αλλαγή στην αίσθηση της ταυτότητας, την έζησα γύρω στα σαράντα, λίγα χρόνια πριν. Όταν έπρεπε να ξανά ξεκινήσω από την αρχή και να ξανακτίζοντας την επαγγελματική μου ζωή. “Ό, τι φοβάσαι, πρέπει να αντιμετωπίσεις», λένε. Θέλει θάρρος.

Θάρρος να αφήσεις το παρελθόν, να κοιτάξεις τις ανασφάλειες σου, να αμφισβητήσεις τις δυνάμεις σου, να αμφιβάλλεις για τις ικανότητες σου, να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες και να προχωρήσεις. Πρώτο βήμα για την απόκτηση του θάρρους είναι η ανάληψη της ευθύνης ότι μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας μέσα από συνεχείς προσπάθειες, μαθαίνοντας να διακινδυνεύουμε και να ρισκάρουμε. Και αν καμιά φορά τα πράγματα δεν βγαίνουν, ας δείχνουμε ευγένεια και συμπόνια στον εαυτό μας που προσπαθήσαμε, αντί να τον κρίνουμε (για άλλη μία φορά) με αυστηρότητα και του φερθούμε με σκληρότητα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που έχουν συμπόνια απέναντι στον εαυτό τους, έχουν καλύτερη ψυχική υγεία γιατί το συναίσθημα της συμπόνιας σχετίζεται με την αισιοδοξία, την ευτυχία, τη ψυχολογική δύναμη και την ικανοποίηση της ζωής. Όσο περισσότερο συμπόνια έχουμε, τόσο περισσότερο μπορούμε να συναισθανθούμε τον πόνο των άλλων, να δείξουμε κατανόηση και καλοσύνη και να συνδεθούμε με τον ευρύτερο κόσμο μας. Για να επιτευχθεί όμως, πρέπει να υπάρχει επιθυμία. Επιθυμία να σκεφτούμε τι θέλουμε, να αφήσουμε παλιές συνήθειες και καταστάσεις που δεν λειτουργούν και με ξεκάθαρη σκέψη να κάνουμε τις επιλογές και να ενεργήσουμε. Αυτό ωστόσο προϋποθέτει να παρατηρούμε με προσοχή τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας. Όταν συγκεντρωνόμαστε και δίνουμε σημασία σε αυτό που σκεφτόμαστε ή κάνουμε, τότε έχουμε μεγαλύτερη επαφή, αντίληψη και επίγνωση όχι μόνο των σκέψεων και των πράξεων αλλά και των αναγκών μας μέσα στην καθημερινότητα. Για αυτό είναι απαραίτητο να υπάρχει και δυνατή πρόθεση. Η πρόθεση αυξάνει την ψυχική ενέργεια που θα δώσουμε για να πετύχουμε τα αποτελέσματα που επιδιώκουμε. Να αναπτύξουμε τα δυνατά μας σημεία και να δημιουργήσουμε μία ζωή μέσα από τις σχέσεις και την εργασία μας που θα μας γεμίζει χαρά, ώστε παρ’ όλες τις δυσκολίες, να ζούμε την κάθε μέρα όσο πιο όμορφα και καλύτερα μπορούμε.