Όταν το μυαλό παρασκέφτεται

File 8-7-16 - 10 48 32 π.μ.«Να κάνω αυτό ή το άλλο;», «πότε θα συμβεί;», «κι αν δεν γίνει;», «για ποιο λόγο;» «εάν δεν μπορεί αυτό, θα μπορούσε εκείνο;» Και δεν σταματούν οι σκέψεις, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ. Πάνω σε προβλήματα και διλήμματα. Το μυαλό σαν ένα γρανάζι συνεχώς γυρίζει, υπολογίζεται ότι ο νους – είχα διαβάσει ότι ο νους είναι η σκέψη σε δράση – κάνει τουλάχιστον 2.500 σκέψεις την ώρα και μέσα στο μυαλό μας υπάρχουν ένα σωρό σκέψεις. Ακόμα και όταν μας ρωτούν τι σκεφτόμαστε και εμείς απαντάμε γλυκά, τίποτα. Δεν είναι εύκολο να χαλαρώσει ο νους. Μιλάω από προσωπική πείρα. Όταν μου λένε να μη σκέφτομαι κάτι, εκείνη τη στιγμή σκέφτομαι τα πάντα.
Όπως τα περισσότερα πράγματα, απαιτεί εκμάθηση, εκπαίδευση και εφαρμογή να μπορέσει ο νους να χαλαρώσει. Ο νους αγαπά την περιπλάνηση. Ίσως να έχετε παρατηρήσει και εσείς ότι, ακόμα και όταν προσπαθείτε να συγκεντρωθείτε σε μία έννοια, η προσοχή έχει την τάση να διασκορπίζεται. Ο νους είναι γεμάτος από σκέψεις. Άλλες τρέχουν, άλλες χάνονται, άλλες πέφτουν σε αδιέξοδα. Οι περισσότερες από αυτές τις σκέψεις που κάνουμε είναι οικείες. Σύμφωνα με τη νευροεπιστήμη ο εγκέφαλος είναι κατά τέτοιο τρόπο οργανωμένος ώστε όλες οι γνώσεις και τα βιώματα που αποκτάμε στη ζωή να αποθηκεύονται στις συνάψεις του εγκεφάλου. Το μυαλό μας είναι ένα τεράστιο αρχείο του παρελθόντος και αν το καλοσκεφτείτε, σκεφτόμαστε με τους γνώριμους τρόπους της αιτίας και του αιτιατού ακόμα κι αν θεωρούμε ότι κάτι είναι καινούριο και μελλοντικό, γιατί οι περισσότερες σκέψεις που κάνουμε βασίζονται σε αναμνήσεις και στη δική μας πραγματικότητα. Κι έτσι εγκλωβιζόμαστε στα γνώριμα συναισθήματα που δημιουργούν οι σκέψεις μας. Το ξέρω καλά. Γνωρίζω όμως και κάτι άλλο, τώρα. Παρατήρησα ότι όταν παρασκέφτομαι ένα θέμα με κάνει λιγότερο παραγωγική και δημιουργική. Και το πιο σημαντικό. Δεν απολαμβάνω τη στιγμή, επειδή το μυαλό μου είναι κάπου άλλου. Ένας ορισμός της γιόγκα είναι η κατάπαυση των διακυμάνσεων του νου. Πέρα από ένα σύστημα και μία μέθοδος, η γιόγκα είναι πρακτική φιλοσοφία και μία από τις διδασκαλίες της είναι η βαθιά χαλάρωση. Να βρεθείς σε μία ατάραχη κατάσταση σώματος και νου οπού δεν υπάρχουν συγκρούσεις και εντάσεις. Ο διαλογισμός είναι άσκηση με ξεκάθαρους στόχους. Να ηρεμήσει, να εστιάσει την προσοχή και να οδηγήσει στην εκπλήρωση στόχων. Τις πρώτες φορές με δυσκολία καθόμουν στην καθιστή θέση που έπρεπε. Όχι μόνο το μυαλό μου στριφογύριζε, ολόκληρο το σώμα δεν μπορούσε να είναι σε ακινησία. Πριν από τρία χρόνια είχα γράψει ένα άρθρο για τις Πέντε Θιβετιανές ασκήσεις για ευεξία, υγεία και μακροζωία (http://livelifewell.gr/to-mistiko-tis-neotitas-se-5-thivetianes-askisis). Τα οφέλη τους με έπεισαν ώστε να πάρω την απόφαση να τις κάνω κάθε πρωί που θα σηκωνόμουν από το κρεβάτι, πριν πάρω πρωινό και ξεκινήσω για τη δουλειά μου. Αυτό σήμαινε ότι θα ξύπναγα πιο νωρίς για να έχω το χρόνο. Η απόφαση έγινε δέσμευση και η δέσμευση συνήθεια. Στην πορεία πρόσθεσα και κάποιες άλλες ασκήσεις που τις τηρώ (εκτός από εξαιρέσεις) καθημερινά. Με το χρόνο άρχισα να αισθάνομαι ότι έχω περισσότερη ενέργεια. Πριν από λίγο καιρό έβαλα και την άσκηση του διαλογισμού. Την πιο δύσκολη και την πιο προκλητική για μένα. Στο πρώτο στάδιο που είμαι, απλώς παρατηρώ την αναπνοή μου και όταν διάφορες σκέψεις έρχονται, τις αφήνω να προσπεράσουν χωρίς να τους δίνω σημασία και ξαναγυρίζω στην αναπνοή μου. Είναι ο τρόπος μου να επιβεβαιώσω την ορθότητας της αρχαίας ρήσης «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και να ξεκινήσω με καλή ενέργεια την ημέρα μου, πριν βγω έξω σε αυτό τον «τρελλό» κόσμο όπως λέει και ένα τραγούδι.