Η ιδιαίτερη γοητεία της Καλύμνου

Η Κάλυμνος είναι ένα από τα νησιά που δεν σε εντυπωσιάζουν από την πρώτη ματιά. Δεν έχει τα γραφικά σπιτάκια, ούτε τα τυπικά σοκάκια και στη Χώρα δεν σταματάς, οι περισσότεροι την προσπερνούν για να πάνε στις παραλίες. Όμως σε κερδίζει μέρα με τη μέρα και ίσως αυτή να είναι η δική της ιδιαίτερη και ξεχωριστή γοητεία της.

Ήταν επτά η ώρα το πρωί όταν το αεροπλάνο μας άρχισε την κάθοδο. Παίρνοντας την στροφή προς στο αεροδρόμιο, περνάμε πάνω από την Πόθια το λιμάνι της Καλύμνου που σου δίνει την ευκαιρία να τη δεις για πρώτη φορά. Άλλωστε ήταν και η πρώτη φορά που πήγαινα με αφορμή ένα γιόγκα retreat που θα συμμετείχα, αυτή τη φορά, ως μαθήτρια. Είχα ανάγκη αυτή τη μία εβδομάδα διακοπών, να αφήσω πίσω μαθήματα, υπολογιστή, προγράμματα και οργανώσεις και να αφεθώ σε αυτό που συχνά λέμε «στο βλέπουμε».

Η Κάλυμνος είναι γνωστή ως το νησί των σφουγγαράδων και για τους λάτρεις των αναρριχήσεων αποτελεί έναν από τους πρώτους παγκόσμιους προορισμούς. Έχει μία πλούσια ιστορία με πλούσια αλιευτική παράδοση. Σας προτείνω όταν έρθετε στο νησί να επισκεφτείτε το Λαογραφικό Μουσείο «Καλύμνικο Σπίτι», που δεν είναι ακριβώς ένα μουσείο αλλά ένα σπίτι με δωμάτια οπού σε κάθε δωμάτιο ξετυλίγεται όλη η σύγχρονη ιστορία του νησιού του 19ου και 20ου αιώνα και η καθημερινότητα των κατοίκων της μέσα από τα αντικείμενα, τα έπιπλα, τις φωτογραφίες που με αγάπη και επιμονή περισυνέλλεξε η μητέρα της Ειρήνη Σκύλλα και τώρα η ίδια μας ξεναγεί και μας διηγείται ιστορίες μέσα από τις μνήμες της οικογένειας της. Αξίζει επίσης να πάτε στο Ναυτικό Μουσείο που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Πόθια, εκεί οπού στεγαζόταν η πρώην Βουβάλειος Ναυτική Σχολή. Παρεμπιπτόντως, ο Νικόλαος Βουβάλης που έζησε στα τέλη του 19ου και στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ήταν ο πλουσιότερος έμπορος σφουγγαριών της Καλύμνου και ένας από τους πιο δραστήριους σε ολόκληρο τον κόσμο με μεγάλο ευεργετικό έργο.

Η Κάλυμνος είναι πιο μικρή από ότι τη φαντάζεσαι. Μπορείς να την γυρίσεις σε μία ημέρα από τον ένα δρόμο που υπάρχει, ο οποίος είναι πολύ καλός. Η Κάλυμνος έχει άγρια ομορφιά, το μεγαλύτερο μέρος του νησιού το τοπίο της είναι άγριο, βραχώδες, με μεγάλες σπηλιές και περιορισμένη βλάστηση όπως στο Βαθύ, το Καντούνι και τις Μυρτιές. Έχει καταγάλανα νερά και απομονωμένες παραλίες που απλώνεις την πετσέτα κάτω από ένα αλμυρίκι.

Έχει εξαιρετική κουζίνα. Φημίζεται για τα παραδοσιακά προϊόντα της όπως το θυμαρίσιο μέλι και τη θρύμπη, την κοπανιστή της που συνοδεύει τη μερμιζέλι, την ντοματοσαλάτα που τρως εδώ και τα τοπικά της πιάτα όπως τους χταποκεφτέδες, τον μουσακά με θαλασσινά, το κατσικάκι, τα φύλλα. Απολαμβάνετε το φαγητό στις περισσότερες ταβέρνες, ωστόσο υπάρχουν τρεις που ξεχώρισα. Την «Ταβέρνα του Μανώλα» στην Ψέριμο, το μικρό νησάκι με τους τριάντα περίπου μόνιμους κατοίκους μόλις 4,5 μίλια από τα μικρασιατικά παράλια οπού έφαγα τον πιο νόστιμο και σωστά ψημένο τόνο από τον Γιώργο, τον εγγονό του Μανώλη. Γέννημα θρέμμα του νησιού, σπούδασε μαγειρική, δούλεψε αρκετά χρόνια στην Πάτμο, στην Κρήτη και στο εξωτερικό για να γυρίσει μια ημέρα και μαζί με τον αδελφό του να συνεχίσουν το καφενείο του παππού τους, τον οποίον τον φώναζαν Μανώλα επειδή  ήταν ψηλός και δυνατός. Παράγοντας τις πρώτες ύλες, κάθε φαγητό που φτιάχνει είναι πραγματικά μια γευστική απόλαυση. Η άλλη ταβέρνα που είναι στον Μελιτσάχα, οπού η Άννα έχει φτιάξει τη δική της «Ψαροκατάσταση». Εδώ είναι που δοκίμασα τον μουσακά με θαλασσινά. Και αν πάρετε το καΐκι από τις Μυρτιές, το διπλανό λιμανάκι για τη γραφική Τέλενδο, σας συστήνω το “Καψουλί”, την ταβέρνα του κυρίου Μιχάλη. Στην Τέλενδο δεν υπάρχουν δρόμοι, το νησί το εξερευνάτε με τα πόδια και μέχρι τον 6ο αιώνα μ.Χ ήταν κομμάτι της Καλύμνου ώσπου μία μεγάλη σεισμική δόνηση την απόκοψε.  

Στην Κάλυμνο δεν θα θαυμάσετε την αρχιτεκτονική της, θα θαυμάσετε όμως τα παλιά σπίτια οπού αν και αρκετά είναι εγκαταλειμμένα είναι όμορφα δείγματα της ιταλικής αρχιτεκτονικής. Τα δύο που πραγματικά την κοσμούν είναι το Επαρχείο και το Δημαρχείο που χτίστηκαν τη δεκαετία του 30 και στέκονται επιβλητικά στο λιμάνι. Την ίδια εποχή κτίστηκε και η Βίλλα Μελίνα οπού μέναμε και παλιότερα λειτουργούσε ως κλινική.

Με την ίδια πρωινή πτήση που ήρθαμε στο νησί, αναχωρήσαμε. Η Κάλυμνος σε κερδίζει γιατί πέρα από το μέρος και την κουζίνα της σε κερδίζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι της. Με την ευγένεια και τη φιλικότητα τους. Λιγότερο επηρεασμένη από τον τουρισμό σε σχέση με τα άλλα νησιά . Θα νιώσετε ότι έχετε κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο και ίσως να είναι αυτή η αυθεντικότητα το μυστικό της και που αναζητάμε από έναν τόπο.