07 Μάι 5 μύθοι για το Πιλάτες
Θυμάστε το παιχνίδι «σπασμένο τηλέφωνο»; Έλεγες μία λέξη, την οποία μετέφερε ο επόμενος, ωστόσο μέχρι να φτάσει στον τελευταίο παίκτη είχε εντελώς παραμορφωθεί. Κάπως έτσι αισθάνομαι κάποιες φορές όταν μου λένε ότι το πιλάτες είναι αργό ή μοιάζει με την γιόγκα. Πρωτοέκανα πιλάτες πριν σχεδόν είκοσι χρόνια και ήταν αυτή η διαφορετικότητα του από τα άλλα συστήματα εκγύμνασης που γνώρισα και λάτρεψα για να πιστοποιηθώ μερικά χρόνια αργότερα στη μέθοδο. Ναι, υπάρχουν ασκήσεις που μπορεί να γίνονται με πιο αργό ρυθμό ή άλλες που μπορεί να μοιάζουν με κάποιες της γιόγκα, όμως είναι καιρός να καταρρίψουμε και κάποιους μύθους γύρω από αυτή τη μοναδική άσκηση που δεν έχει κερδίζει μόνο έμενα αλλά έχει χιλιάδες άλλους ανθρώπους.
Το πιλάτες προέρχεται από τη γιόγκα;
Πόσες φορές έχω ακούσει αυτή την ερώτηση! Όχι, το πιλάτες δεν είναι παράγωγο της γιόγκα. Ο Τζόζεφ Πιλάτες (γεννήθηκε το 1880) ήταν ιδιαιτέρα φιλάσθενος. Ασχολήθηκε με πολεμικές τέχνες, την ενόργανη, το μποξ, την πάλη και τη γιόγκα, ωστόσο δεν την μελέτησε σοβαρά. Αυτό που μελέτησε πολύ ήταν το ανθρώπινο σώμα, παρατηρώντας το ίδιο του σώμα του και πειραματίστηκε πολύ πάνω σε αυτό για να αναπτύξει τη μέθοδο του, η οποία είναι καθαρά βιωματική. Αν και οι δύο πρακτικές έχουν ομοιότητες, έχουν και πολλές διαφορές. Και τα δύο ανήκουν στα εναλλακτικά συστήματα εκγύμνασης και χρησιμοποιούν τη ζεύξη νου και σώματος, ωστόσο το σύστημα ασκήσεων είναι διαφορετικό, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μοτίβα κινήσεων και ασκήσεων, αν και μερικές ασκήσεις είναι παρόμοιες, όπως ο Κάτω Σκύλος/Ελέφαντας. Μία άλλη διαφορά είναι ότι οι ασκήσεις στο πιλάτες στοχεύουν σε συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες και περιοχές για να αναπτύξει εσωτερική δύναμη, βελτίωση της στάσης και ευκολία στις κινήσεις. Στη γιόγκα, οι ασκήσεις έχουν περισσότερη ροή και διατήρηση της θέσης σε ορισμένες στάσεις. Και ενώ και τα δυο μπορούν να εκτελεστούν στο έδαφος χρησιμοποιώντας ένα στρώμα (ματ), το πιλάτες χρησιμοποιεί και ειδικά μηχανήματα.
Το πιλάτες φτιάχνει κοιλιακούς
Αυτό, δεν είναι τελείως μύθος. Πράγματι το πιλάτες ενδυναμώνει τους κοιλιακούς μυς. Όμως οι περισσότερες ασκήσεις στη γυμναστική που έχουν να κάνουν με την ενδυνάμωση των κοιλιακών, τους δουλεύουν γρήγορα και σκληρά, σφίγγοντας τους. Με αυτό τον τρόπο εστιάζονται στους εξωτερικούς μυς. Το πιλάτες, θέλοντας να δημιουργήσει ένα δυνατό κέντρο/πυρήνα, εστιάζεται στους βαθύτερους κοιλιακούς μυς απ’ όπου ξεκινούν όλες οι κινήσεις. Αλλά δεν μένει μόνο στους κοιλιακούς μυς. Ενδυναμώνοντας συγχρόνως και τους μυς της λεκάνης, δημιουργεί ένα δυνατό υπόβαθρο που παρέχει σταθερότητα και συγχρόνως ελευθερία κινήσεων. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους θεωρείται μία άσκηση κατάλληλη για άτομα που έχουν πόνο στη μέση. Το σημαντικό στοιχείο στο πιλάτες (και διαφορετικό από τα άλλα) είναι ότι όλοι οι μυς του σώματος ενεργοποιούνται, θέλοντας να αναπτύσσει το σώμα αρμονικά. Για αυτό και θα δείτε την αλλαγή σε όλο το σώμα σας.
Το πιλάτες είναι εύκολη άσκηση
«Σε σχέση με τι», θα σας ρώταγα.
Μία από τις μεγαλύτερες παρεξηγήσεις είναι ότι, επειδή συχνά οι ασκήσεις εκτελούνται σε πιο αργό ρυθμό κάνουν την άσκηση να φαίνεται εύκολη στον απλό παρατηρητή. Δύο από τις αρχές της μεθόδου είναι ο έλεγχος και η ακρίβεια. Που πετυχαίνονται μέσα από την αναπνοή και την συγκέντρωση. Το πιλάτες είναι προσαρμόσιμο ανάλογα με το επίπεδο και τις ανάγκες του ασκούμενου. Χρησιμοποιείται ως μέσο αποκατάστασης. Υπάρχει το αρχάριο επίπεδο, υπάρχει και το προχωρημένο τόσο στο ματ όσο και στα μηχανήματα. Έπειτα, υπάρχει η ικανότητα τροποποίησης των ασκήσεων. Και αυτό είναι από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα που έχει μιας και απευθύνεται σε διαφορετικούς πληθυσμούς, από έγκυες γυναίκες μέχρι αθλητές και ηλικίες. Οι ασκήσεις μπορούν να είναι εύκολες ή πιο δύσκολες και έχουν προκλήσεις. Το βασικό είναι η αποφυγή τραυματισμών. Ίσως για αυτό το λόγο είναι πολύ δημοφιλής.
Το πιλάτες είναι κατά κύριο λόγο για τις γυναίκες
Η αρχική ονομασία της μεθόδου ήταν «Η Τέχνη του Ελέγχου». Αναπτύχθηκε από έναν άνδρα στη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου. Ο Τζόζεφ Πιλάτες ήταν γυμναστής, ορειβάτης, δύτης, μποξέρ, πυγμάχος και εκπαιδευτής πολεμικών τεχνών στα πρώτα του χρόνια. Είναι πραγματικά παράξενο πως δημιουργήθηκε η ιδέα ότι είναι “μόνο για τις γυναίκες”. Οι άνδρες πάντοτε διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της μεθόδου -που μετονομάστηκε σε πιλάτες από τους μαθητές του, προς τιμή του- και στη διαμόρφωση της εξέλιξής του. Αν και σήμερα έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές στις γυναίκες, δεν υπάρχουν ασκήσεις που απευθύνονται περισσότερο σε γυναίκες παρά σε άνδρες. Ίσως αυτός ο μύθος να έχει δημιουργηθεί, επειδή υπάρχουν περισσότερες γυναίκες instructor. Ίσως ακόμα επειδή έχει προσελκύσει μεγάλο αριθμό χορευτριών. Και αν ξεπεραστεί η διαμορφωμένη ιδέα “no pain, no gain” για τη γυμναστική, τότε όλο και περισσότεροι άνδρες μπορούν να δουν τα οφέλη που τους προσφέρει το πιλάτες.
Το πιλάτες είναι για όσους που έχουν ευλυγισία
Είναι σαν να λέμε σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει τρέξιμο, ότι πρέπει να έχει μεγάλη αντοχή και άριστη καρδιοαναπνευστική κατάσταση. Ξεκινάει το τρέξιμο γιατί θέλει να βελτιώσει και τα δύο. Η ευλυγισία (όπως και η ενδυνάμωση) είναι μέρος του πιλάτες. Ένα από τα καλύτερα πράγματα για της μεθόδου είναι ότι όλες οι ασκήσεις μπορούν να τροποποιηθούν ή να προσαρμοστούν ώστε να ταιριάζουν σε ανθρώπους όλων των ηλικιών και ικανοτήτων – συμπεριλαμβανομένων αυτών που δεν καταφέρνουν (ακόμη) να αγγίξουν τα δάχτυλα των ποδιών τους. Οι ασκήσεις έχουν στόχο τη βελτίωση της κινητικότητας και της ευλυγισίας για ένα σώμα σφιχτό και με περιορισμένο εύρος κίνησης αλλά και το αντίθετο για εκείνους τους ανθρώπους που είναι υπερβολικά ευλύγιστοι αλλά μπορεί να στερούνται δύναμη.