25 Νοέ Γεύση από ταινία τρόμου ή « παρ’ το αλλιώς®»;

[dropcap]Κ[/dropcap]ι όμως, είναι ένα έργο που παίζεται σε μια οθόνη. Και παρόλα αυτά επιδρά μέσα μας, παρασυρόμαστε γινόμαστε μέρος του έργου.

Οι αδελφοί Lumiere to 1896 γύρισαν μια σκηνή η οποία διαρκούσε ενάμιση λεπτό και

έδειχνε ένα τραίνο να φτάνει στο σταθμό με τρόπο που να πλησιάζει προς την κάμερα.

Όταν την πρόβαλαν σε οθόνη , η αντίδραση των ανθρώπων που παρακολούθησαν αυτή τη

σκηνή ήταν να θέλουν να απομακρυνθούν έντρομοι από τη θέση τους όσο πλησίαζε και

μεγεθύνονταν η αίσθηση μπρος τα μάτια τους του τραίνου που πλησιάζει. Δεν ήξεραν τι

συνέβαινε. Είδαν αυτό που είδαν και αντέδρασαν με τον τρόπο που θα αντιδρούσαν στην

πραγματικότητα.

Πόσο όμως αυτή η αντίδραση απέχει από την καθημερινή πραγματικότητά μας;

Ανησυχούμε , στρεσαριζόμαστε, αγωνιούμε, φοβόμαστε, βιώνουμε συναισθήματα στην

ιδέα μελλούμενων και την προσδοκία του τι μπορεί να συμβεί και αναβιώνουμε

καταστάσεις με τη σκέψη σε πράγματα που συνέβησαν.

Το μυαλό μας με άλλα λόγια δημιουργεί τις δικές μας προσωπικές ταινίες για το κάθε τι

που συμβαίνει γύρω μας. Ζουμάρει, μιλά, σκέφτεται σιωπηλά, προκαλεί συναισθήματα.

Πόσοι από εμάς έχουμε σκεφτεί τι θα κάναμε αν κερδίζαμε το πρωτοχρονιάτικο λαχείο; Τι

σας έρχεται στο μυαλό ;

Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την αναλογία του κινηματογράφου και να

παραλληλίσουμε πως το μυαλό μας λειτουργεί σαν ένα στούντιο παραγωγής ταινιών με

εξαιρετικά εφέ. Το μυαλό δεν μπορεί να ξεχωρίσει μια πραγματική εμπειρία από μια

προηγούμενη ή μελλοντική εμπειρία. Μια θύμηση από μια παρελθούσα εμπειρία είναι

αρκετή για να ξυπνήσει συναισθήματα σαν μια ταινία που προβάλλεται ξανά στο νου μας.

Από την άλλη, όταν κάποιος σκέφτεται για κάτι που είναι να συμβεί στο μέλλον, παράγει /

κατασκευάζει στο μυαλό του ένα έργο στο παρόν. Τα ειδικά εφέ του μυαλού μπαίνουν σε

εφαρμογή και το σύστημα «λούζεται» με αυτή την ιδέα. Περιλουζόμαστε με την ιδέα

ενός καταστροφικού σεναρίου, με την ιδέα μιας αποτυχίας όπως περιλουζόμαστε με την

ιδέα μιας επιτυχίας , σε σημείο που συμπαρασύρει συναισθήματα και αντίστοιχες

ενέργειες και συμπεριφορές προς αυτή την κατεύθυνση.

Και ίσως αναρωτηθεί κάποιος από που προέρχεται όλο αυτό. Η απάντηση βρίσκεται στις

εμπειρίες του παρελθόντος και στον τρόπο που αξιολογήθηκαν, καταγράφηκαν, πέρασαν

μέσα στο πετσί μας σύμφωνα με τον τρόπο επεξεργασίας και αξιοποίησης, ή μη,

ερεθισμάτων στο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε η κινούμαστε, με ένα τρόπο

αυτόματο και πολλές φορές χωρίς να τον συνειδητοποιούμε και να το παίρνουμε είδηση.

Το μυαλό αξιοποιώντας ένας από τους μηχανισμούς επεξεργασίας της εισερχόμενης

πληροφόρησης , την ανασύνθεση στοιχείων , ανακαλεί , συμπαρασύρει , ανακατασκευάζει,

εμπειρίες σύμφωνα με παλιότερες αναφορές, οι οποίες αναβιώνουν και αναδεικνύουν

γνώριμα στοιχεία αντιμετώπισης αντίστοιχων καταστάσεων.

Είμαστε παραγωγοί και σκηνοθέτες της καθημερινότητάς μας. Ζούμε με τον τρόπο με

τον οποίο μάθαμε να αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Η οικονομική κρίση για

παράδειγμα είναι μια κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί για τον Α ή τον Β λόγο. Για

καιρό βομβαρδιζόμαστε με λογιών τε και λογιών τε πληροφορίες νέα, νεώτερα. σχετικά με

τα τεκταινόμενα και τις εξελίξεις.. Κάποιοι επιλέγουν να κάνουν zoom in να

πανικοβληθούν και να ακολουθήσουν το ρεύμα, να ζήσουν τη σκηνή του τραίνου με όλα τα

συμπαρομαρτούντα συναισθήματα, ενώ κάποιοι άλλοι επιλέγουν να κάνουν zoom out και

να επενδύσουν σε μηχανισμούς διαμόρφωσης των νέων δεδομένων σε τρόπους σκέψης

και ενεργειών που θα τους οδηγήσουν να ανταπεξέλθουν.

Η πιο σημαντική υπερπαραγωγή που μπορεί να κάνει ένα άτομο στο δικό του στούντιο

είναι να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει μέσα του. Τι κάνει , πως δημιουργείται σε τι

καταλήγει. Να μπορεί να καταλάβει πως γυρίζει και παράγει τις ταινίες του και να μπορεί να παρακολουθεί το τι συμβαίνει γύρω του με έλεγχο ,αυτοκυριαρχία που του προσφέρει καθαρότητα σκέψης και επιλογές ενεργειών.

Αυτούς που καλούμε επιτυχημένους είναι μεγάλοι στον τρόπο που επεξεργάζονται, τα

δεδομένα , σκηνοθετούν τις εμπειρίες τους με τρόπο που να προχωρούν.

Η Αλεξάνδρα Γ. Ευθυμιάδου Ph.D, είναι Licensed NLP Trainer & Coach, διευθύνει τον τομέα R&D στην εταιρεία Synolic και την nlpingreece®© – Το παραπάνω κείμενο είναι από το βιβλίο της «πάρτο αλλιώς®»