15 Οκτ Αχλάδια, το καλύτερο φρούτο για να ξεκινήσετε την ημέρα σας

Είναι γλυκά, αρωματικά και ζουμερά. Και είναι από τα φρούτα που περιέχουν τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες ( που βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου) και σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Α, Β, C, και Ε, φολικό οξύ, κάλιο, φώσφορο, μεταλλικά άλατα, σάκχαρα, ιώδιο, σίδηρο και ασβέστιο που θωρακίζουν τον οργανισμό, προστατεύουν τα κύτταρα και βοηθούν στην πρόληψη και αντιμετώπιση διαφόρων συμπτωμάτων, ώστε να αποτελούν το καλύτερο φρούτο για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας.

Το αχλάδι έχει περισσότερο χαρακτήρα και ευαισθησία από το μήλο, έχει όμως την κακή συνήθεια να μαλακώνει πιο γρήγορα και να μην διατηρείται τόσο καλά όσο το μήλο. Με σχήμα μακρύ που στενεύει στο άκρο που βρίσκεται το κοτσάνι ενώ είναι φαρδύ στο κάτω μέρος που είναι και το πιο κλασικό, με πιο μακρύ λαιμό που λέγεται κάλαμπας ή με πιο οβάλ, σχεδόν στρογγυλό σχήμα, τα αχλάδια ποικίλλουν σε χρώματα- από αμυδρό καστανό μέχρι έντονο πράσινο με σκούρα καστανά, σταχτόμαυρα ή πράσινα στίγματα και μέχρι χρυσαφένιο με όμορφες χρυσοκόκκινες αποχρώσεις και σε ποικιλίες. Η Ευρώπη διαθέτει περίπου 5.000 αναγνωρισμένες ποικιλίες, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό φτάνει στην αγορά.
Αχλάδια κομίς. Το ντογιέν ντε κομίς θεωρείται ένα από τα καλύτερα αχλάδια. Μεγάλο και πρασινωπό-κίτρινο, με χονρτή και γυαλιστερή φλούδα, διαθέτει την ιδανική αναλογία γλυκού-ξινού, είναι αρωματικό και η ζουμερή, γλυκιά ψίχα του είναι βουτυρώδης, λιώνει στο στόμα.
Κρυστάλλι. Είναι μικρό και αρωματικό σαν μοσχάτο, με λεία φλούδα που γίνεται κίτρινη από σκούρα πράσινη καθώς ωριμάζει. Είναι προτιμότερο να τρώγονται όταν τα στίγματα της φλούδα του έχουν ακόμα έναν μικρό πρασινωπό κύκλο γύρω τους, ενώ όλη η υπόλοιπη φλούδα είναι κίτρινη. Δυστυχώς δεν αντέχουν και χαλάνε πολύ εύκολα στη μεταφορά τους.
Γουλάπιδα. Καλλιεργείται για τη λεπτή και τρυφερή σάρκα του που λιώνει και την πολύ νόστιμη γεύση του. Είναι λεπτό, σε σχήμα κάλαμπας, με καστανοκίτρινα και γκρίζα στίγματα και παίρνει ανοιχτοκίτρινο χρώμα όταν ωριμάσει. Αν και είναι από τα πρώιμα αχλάδια μπορούμε να το βρούμε και αργότερα.
Βουτυράτα. Χαρακτηρίζονται από τη μαλακή σάρκα τους που λιώνει. Αυτά τα αχλάδια όταν είναι μικρά έχουν αρκετό χυμό ώστε να είναι νόστιμα και για κομπόστα.
Μπον Λουίζ. Αυτά τα πολύ νόστιμα αχλάδια, εξαιρετικά για επιδόρπιο, έχουν πάρει το όνομα του από τον καλλιεργητή και από την περιοχή της Νορμανδίας απ’ όπου προέρχονται. Έχουν λεία φλούδα με πολύ ελαφρά καστανά στίγματα και χρώμα που κλίνει προς το πρασινωπό από τη μεριά που είναι στη σκιά και κίτρινο με ροζ ανταύγειες από τη μεριά που την βλέπει ο ήλιος.
Σέκελ. Είναι μικρό, με μακρύ λαιμό και πολύ δημοφιλές επειδή είναι τόσο γλυκό, ζουμερό και αρωματικό.
Κλαμπ. Μια ποικιλία δημοφιλής στην Αμερική. Είναι μεγάλο, κίτρινο με λίγο καφετί και καμιά φορά με ελαφρά κόκκινες κηλίδες.
Κοντούλες. Τα χοντρουλά, ζουμερά αυτά αχλάδια έχουν ωραία γεύση και άρωμα και είναι επίσης εξαιρετικά για επιδόρπιο.

Πώς να τα επιλέξετε
Τα αχλάδια για φάγωμα ή για μαγείρεμα πρέπει να είναι πάντα σε πολύ καλή κατάσταση. Δοκιμάζετε αν είναι ώριμα, πιέζοντας κοντά στο κοτσάνι όπου θα πρέπει να υποχωρεί αρκετά και στο άλλο άκρο προς τον κάλυκα όπου δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικά μαλακό, πράγμα που συνήθως δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα. Τα αχλάδια είναι στην καλύτερη τους κατάσταση για πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Πώς να τα μαγειρέψετε
Αν και τα πιο πολλά είναι για φάγωμα, τα αχλάδια μπορούν επίσης να γίνουν ποσέ σε κρασί ή ελαφρό σιρόπι και να μπουν σε συνταγές όπως σορμπέ αχλαδιού και πουάρ μπελ Ελέν όπου σερβίρονται πάνω σε ένα στρώμα από παγωτό βανίλια και σκεπάζονται με ζεστή σοκολάτα. Τα αχλάδια για μαγείρεμα είναι πιο σκληρά και λιγότερο αρωματικά. Ποσαρισμένα μέσα σε σιρόπι αρωματισμένο με βανίλια, γίνονται ωραίες κομπόστες και μπορούν να μαγειρευτούν σε κόκκινο κρασί με μπαχαρικά. Στην Ιταλία γίνονται ψητά μέσα σε κρασί Μαρσάλα, οπού η κοιλότητα που έχει το κάθε μισό του αχλαδιού γεμίζεται με ένα μείγμα από τριμμένα αμύγδαλα και φρούτα κρυσταλλιζέ. Ψιλοκομμένα μπορούν να γίνουν σάλτσα με χυμό λεμονιού και τζίντζερ ή με χορσράντις, μουστάρδα και μαύρο πιπέρι ή μπορούν να διατηρηθούν ή να γίνουν τουρσί με ζάχαρη, κανέλα και άσπρο ξύδι. Στην περιοχή γύρω από τη Βόρεια Θάλασσα, τα αχλάδια χρησιμοποιούνται και σε κύρια πιάτα όπως βραστά μαζί με φρέσκα φασόλια, πατάτες και βοδινό κρέας, ενώ στη Νουβέλ Κιουζίν η ψητή πάπια μπορεί να συνοδεύεται με πουρέ από αχλάδι και σπανάκι.

Αχλάδια σε κόκκινο κρασί
( 4 μερίδες)

4 μεγάλα ζουμερά αχλάδια
600 γρ. κόκκινο κρασί
60 γρ. ζάχαρη, κατά προτίμηση αρωματισμένη με βανίλια
6 γαρίφαλα
1 ξυλαράκι κανέλα
2 λωρίδες από φλούδα πορτοκαλιού
½ λεμόνι

Βάζετε το κρασί μαζί με τη ζάχαρη, τα γαρίφαλα, την κανέλα και τη φλούδα πορτοκαλιού σε μία μικρή κατσαρόλα. Τα αφήνετε όλα μαζί να πάρουν βράση και τα σιγοβράζετε για 5 λεπτά.
Ξεφλουδίζετε προσεκτικά τα αχλάδια, αφήνοντας τα κοτσάνια τους και τρίβοντας τα με μισό λεμόνι καθώς τα καθαρίζετε για να μην μαυρίσουν. Τα στρώνετε με το πλάι τους μέσα σε ένα τηγάνι ή ρηχή κατσαρόλα, που να τα χωράει ίσα-ίσα και ρίχνετε από πάνω το κρασί και τα μπαχαρικά. Βάζετε την κατσαρόλα σε πολύ χαμηλή φωτιά και ποσάρετε τα αχλάδια σκεπασμένα για 1 ώρα, γυρίζοντας τα στα μισά του χρόνου, ώστε να πάρουν ομοιόμορφο, ωραίο κανελί χρώμα.

(από το βιβλίο «Το Βιβλίο της Κουζίνας» των Τέρενς & Κάρολαϊν Κόνραν, εκδόσεις Τερζόπουλου)